အပိုင်း ၄၄ လှောင်အိမ်ထဲမှာလေ့ကျင့်မယ်

705 96 0
                                    

[Zawgyi]
အပိုင္း ၄၄ ေလွာင္အိမ္ထဲမွာေလ့က်င့္မယ္

“ေကာင္းၿပီ၊ မင္းတို႔ဆုံးျဖတ္လို႔ၿပီးရင္ မင္းတို႔ရဲ႕သားရဲေတြအတြက္ တာဝန္ယူမႈရွိဖို႔လဲ လိုတယ္။ မင္းတို႔ရဲ႕ေ႐ြးခ်ယ္မႈေတြၿမဲဖို႔ ငါေမွ်ာ္လင့္တယ္။”

ေလ့က်င့္ေရးပထမေန႔တြင္ စစ္နည္းျပတစ္ဦးက သူ႔အေတြ႕အႀကဳံမ်ားအေၾကာင္း ေျပာျပဖို႔ ေရာက္လာသည္။

နည္းျပသည္ အစိမ္းရင့္ေရာင္ စစ္ယူနီေဖာင္းႏွင့္ ငယ္႐ြယ္ကာ အားမာန္ရွိပုံရၿပီး အိတ္တစ္အိတ္ကိုကိုင္၍ ေလွ်ာက္လာသည့္ သူ႔ေျခလွမ္းမ်ားမွာ ျမန္ဆန္လွသည္။

သူက အိတ္ကို စားပြဲေပၚသို႔တင္လိုက္ၿပီးေနာက္ သစ္သားပန္းပုမ်ားစြာကို ထုတ္ယူလိုက္သည္။

“ဒီေန႔၊ ငါ စြမ္းအားေတြကို ဘယ္လိုႀကီးမားေအာင္လုပ္ရမလဲဆိုတာကို သ႐ုပ္ျပမယ္။” နည္းျပက လိုတိုရွင္းသာေျပာလိုက္သည္။

“ကိုယ္ပိုင္သားရဲအမ်ိဳးမ်ိဳးမွာ သူတို႔ရဲ႕မတူညီတဲ့တိုက္ခိုက္နည္းေတြ ရွိတယ္ဆိုေပမယ့္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ေတာ့ ဆင္တူၾကတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ေျပာရရင္ သူတို႔အမ်ားစုက သူတို႔ရဲ႕သြား၊ အျမႇီး၊ ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ ဦးခ်ိဳေတြကို သုံးၿပီးတိုက္ခိုက္ေလ့ရွိၾကတယ္။”

နည္းျပစရာက ေျပာေနသလိုပဲ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူ႔ညာဘက္လက္ကို ဆန႔္ထုတ္ကာ ဓါးသ႑ာန္ေလးေခ်ာင္းပူးကပ္လိုက္သည္။

ဇက္!

သူ႔လက္က သစ္သားပန္းပု႐ုပ္တစ္ခုကို ခြဲပစ္လိုက္သည္။

ေက်ာင္းသားမ်ားမွာေတာ့ ထိတ္လန႔္သြားၾကသည္: ဆရာက ဘာလို႔ ႀကိဳေတာင္အသိမေပးဘဲ သ႐ုပ္ျပလိုက္ရတာလဲ?

နည္းျပက ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာပင္ သူ႔လက္ကို ျပန္႐ုတ္လိုက္ကာ လပ္ေတာ့ထဲမွ ပါဝါပြိဳင့္တစ္ခုကို ဖြင့္လိုက္သည္။ “ဒါကေတာ့ နမူနာပဲ။ ငါ အခ်ိန္ကိုက္ ညာဘက္ျခမ္းကေန တိုက္ခိုက္လိုက္၊ ဒါေၾကာင့္ပဲ ငါ့လက္နဲ႔ သစ္သားပန္းပု႐ုပ္တစ္ခုကို ခြဲလိုက္ႏိုင္တာပဲ။”

“ဆရာ၊ ဒီသစ္သားပန္းပုအာ႐ုံလြဲေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆရာက ခြဲပစ္လိုက္တာလား?” ထန္ခ်န္က်င္းက မသိစိတ္အေလ်ာက္ထုတ္ေမးလိုက္သည္။

သားရဲလေ့ကျင့်သူ (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now