သားရဲလေ့ကျင့်သူ (ဘာသာပြန်)

အခန္း ၁၅ သားရဲပ်ိဳးေထာင္သူအျဖစ္ မွတ္ပုံတင္ျခင္း

[Zawgyi]
အခန္း ၁၅ သားရဲပ်ိဳးေထာင္သူအျဖစ္ မွတ္ပုံတင္ျခင္း

လြန္ခဲ့သည့္ ေကာင္းဖန္၏မိဘမ်ား မေတာ္တဆမႈျဖစ္ခဲ့ၿပီးသည့္အခ်ိန္တုန္းက အစိုးရဘက္မွေနၿပီး ေလ်ာ္ေၾကးေငြမ်ားစြာ ေပးခဲ့ဖူးသည္။ ထိုအခ်ိန္တုန္းက ကပ္ေဘးေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ခဲ့ရသည့္လူတိုင္းကို တစ္ဦးလွ်င္ မဟာမိတ္ေငြေၾကး၁၀မွတ္စီ ပင္စင္သေဘာမ်ိဳးျဖင့္ ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

မဟာမိတ္ေငြေၾကး၁မွတ္လွ်င္ မဟာမိတ္ေဒၚလာ၁သိန္းႏွင့္ ညီမွ်သည္။ ထိုပမာဏမွာ သိပ္မမ်ားသလို ထင္ရေပမည့္ ကပ္ေဘးအႏၲရာယ္ေၾကာင့္ ကနဦးကာလအတြင္း မေတာ္တဆမႈမ်ားႏွင့္ ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရသူမ်ားအတြက္ေတာ့ အလြန္မ်ားျပားလွသည့္ ေငြပမာဏျဖစ္ကာ ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ကုန္က်ခဲ့ေပသည္။

အစပိုင္းတြင္ေတာ့ ထိုသို႔ပင္စင္ေပးမႈမ်ားကို ေပးလိုသည္မွာ တ႐ုတ္တစ္ႏိုင္ငံတည္းသာရွိခဲ့သည္။ ထိုေၾကာင့္ပဲ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္ ကပ္ေဘးဒုကၡရင္ဆိုင္ရၿပီးေနာက္ ရာဇဝတ္မႈျဖစ္ပြားမႈအနိမ့္ဆုံး ႏိုင္ငံျဖစ္လာကာ အစိုးရ၏ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအစီအစဥ္မ်ားကိုလဲ အမ်ားစုက ေထာက္ခံေပးခဲ့ၾကသည္။

ထိုျဖစ္ရပ္သည္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားစြာကို အံ့အားသင့္ေစခဲ့ကာ တ႐ုတ္ကို နမူနာယူကာ စတင္လုပ္ေဆာင္လာေစခဲ့သည္။ မဟာမိတ္ေငြေၾကးမ်ားက လူအမ်ားစုကို သက္ေသာင့္သက္သာႏွင့္ ရွင္သန္ေနထိုင္၍ရႏိုင္သည္အထိ မျဖစ္ေစခဲ့ေသာ္လည္း အနည္းဆုံးေတာ့ အသက္ရွင္ေစႏိုင္ခဲ့ကာ ဘဝႀကီးအဆုံးသတ္သြားသည့္ အေျခအေနသို႔ မေရာက္ရွိခဲ့ေပ။

ေကာင္းဖန္သည္ အစိုးရဘက္က ေလ်ာ္ေၾကးအျဖစ္ေပးထားသည့္ မဟာမိတ္ေငြေၾကးအမွတ္၂၀ကို အသုံးျပဳၿပီးၿပီျဖစ္ကာ အခုေတာ့ ၁၁မွတ္သာက်န္ေပေတာ့သည္။ အကယ္၍ သူသာေခြၽေခြၽတာတာအသုံးျပဳသြားပါက တာ့ဇီကို အဆင့္ျမႇင့္တင္ေပးရန္ လိုအပ္သည့္ ပစၥည္းမ်ားကို ဝယ္ဖို႔ေတာ့ တတ္ႏိုင္ဦးမည္ျဖစ္သည္။

ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္း တြက္ခ်က္ထားတဲ့အတိုင္း တရားေသေတာ့ျဖစ္လာမည္မဟုတ္ေပ။ သူသာ ေငြအားလုံးကို သုံးပစ္လိုက္ပါက သူ၏ေနထိုင္စားရိတ္မ်ား၊ ေရဖိုးမီးဖိုးမ်ားကို ဘာနဲ႔ဆက္ေပးရေတာ့မလဲ? ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ ေကာင္းဖန္ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း အဆင့္ျမႇင့္ဖို႔ရန္ လိုအပ္သည့္ပစၥည္းမ်ားကို ဝယ္ဖို႔ရန္ ေဈးသို႔ မသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။