သားရဲလေ့ကျင့်သူ (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၂၁၇-၂၂၀

[Unicode]
အပိုင်း၂၁၇ အပေးအယူလုပ်မယ်

ဒမ်ဘီ၏မည်မျှပင်လျင်မြန်စွာအဆင့်ထိုးတက်သွားမှုကိုကြည့်ရင်း, ကောင်းဖန် ရုတ်တရက်၎င်းကိုအဆင့်မြှင့်တင်ရန်အတွက်အကြံတစ်ခုရလိုက်သည်၊

အဲ့ဒါကိုငါဖယ်ထုတ်နိုင်ရင်ဒမ်ဘီကနောက်ထပ်အဆင့်နှစ်ဆင့်ကိုမြန်မြန်ဆန်ဆန်နဲ့ တက်နိုင်လိမ့်မယ်...

"ငါတို့အခုထွက်သွားတာကောင်းလိမ့်မယ်၊ ဒီနေရာကစိတ်ဝိဉာဉ်တောင်နေတဲ့နေရာ... အခုအချိန်မှာ, ငါတို့လူသားတွေကအဲ့လိုအမျိုးအစားတွေနဲ့သေချာပေါက်ကောင်းကောင်း မွန်မွန်အချိန်ကာလရှိမှာတော့မဟုတ်ဘူး၊ ငါတို့သူတို့နဲ့ဝေးဝေးနေနိုင်ရင်အကောင်းဆုံးဘဲ ...သေစမ်း" ဦးလေးလျိုကသူ့အသက်ရှုရပ်သွားရင်းပင်ကျိန်ဆဲလိုက်သည်။

အသံနိမ့်နိမ့်လေး၏အဝေးသို့ပဲ့တင်ထပ်သွားတော့သည်၊ မြင်းတစ်အုပ်သည်၎င်းတို့ဆီသို့ ဆောင့်နင်းကာပြေးလာသလိုမျိုး, မြေကြီးကပြင်းထန်စွာတုန်ခါလာတော့သည်၊

ကောင်းဖန်ကငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ မြေပေါ်ရှိကျောက်စရစ်ခဲများသည်သူ့ခြေထောက် ပတ်လည်တွင်တုန်ခါနေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်၊

"သွားကြစို့!" ဦးလေးလျိုကလျင်မြန်စွာပြောလိုက်သည်။

သွေးမျက်လုံးလင်းတသည်၎င်း၏အတောင်ပံများကိုဖြန့်ထုတ်လိုက်ပြီး ၎င်း၏ခန္ဓာကိုယ် အားနိမ့်လိုက်ကာ ကောင်းဖန်ကို၎င်း၏နောက်ကျောတွင်တက်စေသည်၊

အရိပ်ဂျဖာလူကာကဒမ်ဘီကိုမလိုက်ပြီး,ဦးလေးလျိုကိုသူ့နောက်ကျော၌တင်လိုက်သည်။ အတူတူ, ၎င်းတို့ကလေထဲတွင်ပျံတက်လိုက်ကြသည်။

အောက်ကိုငုံ့ကြည့်လိုက်တော့, ကောင်းဖန်ကကောင်းကင်တွင်ဖုန်များက တိမ်တွေထဲမှ ပေါ်ထွက်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ တိမ်တိုက်တွေကနေတစ်ဆင့် သူတို့ဆီသို့ ဦးတည်ရွေ့လျားနေသော ကြီးမားသည့်ရုပ်သဏ္ဍာန်တစ်ခုပေါ်လာသည်။

ကောင်းဖန်ကပုံမှန်ထက်ပို၍အသက်ပြင်းပြင်းရှုသွင်းလိုက်သည်။

ပေ၃၀၀မြင့်သောစိတ်ဝိဉာဉ်တောင်ကြီးသည်သူတို့ဆီသို့မနားမနေရွေ့လာနေသည့် မြင်ကွင်းသည် သူ့အတွက်ဘာကိုမှပင်ပြင်ဆင်ချိန်မရလိုက်ပေ။