သားရဲလေ့ကျင့်သူ (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း၁၅၂ ဟာသဓါတ်ပုံ

[Unicode]
အပိုင်း၁၅၂ ဟာသဓါတ်ပုံ

ဆော့ဖီလေးသည် ကြမ်းပေါ်တွင် တိတ်ဆိတ်စွာလှဲနေရင်း ကောင်းဖန် ဖတီးပုတ်ကို တရွတ်တိုက်ဆွဲသွားသည်အား အေးအေးဆေးဆေးကြည့်နေခဲ့သည်။

        ကောင်းဖန် ဝေးဝေးရောက်သွားတာ သေချာကာမှ ဆော့ဖီလေးထလာကာ လက်သည်းများကို ဆန့်ထုတ်ကာ ကုတ်ရင်း အပျင်းကြောဆန့်လိုက်သည်။ ၎င်း၏ကျောကုန်းက ကွေးမောက်သွားကာ အနက်ရောင်အမြီးကတော့ တလှုပ်လှုပ်နှင့်။

          ဆော့ဖီက ဖုန်းနားကို ညင်ညင်သာသာလျှောက်လို့သွားကာ ၎င်း၏ဘယ်ဘက်ခြေသည်းများကိုသုံးပြီး ဖုန်းကို သူ့နား,နားမှာထားလိုက်သည်။ ၎င်း၏ညာလက်ကတော့ လက်သည်းတစ်ချောင်းကိုသာထုတ်ပြီး နံပါတ်ကွက်များကို ဖြည်းဖြည်းချင်းနှိပ်လိုက်သည်။

ဆော့ဖီ၏ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုက ပြန်လည်ဖြေကြားခြင်းခံခဲ့ရသည်။ ညှောင်? ၎င်းကပျင်းပျင်းရိရိဖြင့်ပြောလိုက်သည်။

အလေ့အကျင့်ရှိနေသလိုမျိုး တစ်ဖက်ကလဲ ပြန်ဖြေလာခဲ့သည်။ “နားလည်ပါပြီ။”

ဖုန်းကိုချပြီးသည်နှင့် ပရိဘောဂဆိုင်မှ ဧည့်ကြိုမိန်းကလေးက ဘောပင်နှင့်စာရွက်တစ်ရွက်ကို ထုတ်ကာ တစ်စုံတစ်ခုချရေးလိုက်ပြီးနောက် သူမ၏ကြီးကြပ်ရေးမှူးကို ပြောလိုက်သည်။ “ကြီးကြပ်ရေးမှူး၊ နံပါတ်၁၂က ဖောက်သည်ဟောင်းက ပရိဘောဂအသစ်မှာလိုက်ပါတယ်။”

       “ကောင်းပြီ၊ ရှောင်လီ၊ သူ့အိမ်ကိုသွားပြီး ဘာလဲဖို့လိုလဲသွားကြည့်။ နောက်မှဖုန်းပြန်ခေါ်လိုက်၊ ငါတို့ပစ္စည်းပို့ပေးလိုက်မယ်။”

       “ဟုတ်ကဲ့ပါ၊ ကြီးကြပ်ရေးမှူး။” အပြာရောင်ရှပ်လက်တိုဝတ်ထားသည့်လူငယ်လေးက အဆောက်အဦးထဲမှထွက်သွားကာ ဆိုင်ကယ်တစ်စီးနှင့် မြို့ပြင်ဘက်သို့မောင်းသွားတော့သည်။

……..

        ကောင်းဖန် သူ့အိမ်ကိုပြန်ရောက်သည်နှင့် ဖလိမ်မီကို ပစ်ချဖို့ရန် ဒမ်ဘီကို ညွှန်ကြားလိုက်သည်။

         ဖလိမ်မီမှာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ခြေကားယားလက်ကားယားပြုတ်ကျသွားတော့သည်။ ဘယ်လောက်ပဲကြိုးစားထပါစေ ဖလိမ်မီမှာ အရမ်းဝနေတာကြောင့် ပြန်မထနိုင်ဖြစ်လို့နေသည်။ ၎င်းက ပျံလဲမပျံနိုင်ပေ။ ၎င်းကအခုဆို လုံးဝလုံးဝန်းနေကာ ဘောလုံးတစ်လုံးနှင့်တောင်တူနေတော့သည်။