သားရဲလေ့ကျင့်သူ (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၁၀၉ နတ်ဆိုးသံချပ်ကာဒိုင်းပင့်ကူ

[Zawgyi]
အပိုင္း ၁၀၉ နတ္ဆိုးသံခ်ပ္ကာဒိုင္းပင့္ကူ

ျခင္သားရဲသည္ ေပါက္ကြဲသြားကာ လ်င္ျမန္သည့္ စတီးအပ္တစ္ေခ်ာင္းလိုက္ပင္ ေရွ႕သို႔ ေျပးဝင္သြားသည္။

က်ည္ကာမွန္တံခါးမွာ ထိုးေဖာက္ခံလိုက္ရေတာ့သည္။ ျခင္သားရဲ၏ႏွာေမာင္းကလဲ ေကြးသြားသည္ကို ျမင္လိုက္ရတာေၾကာင့္ ထိုလူက ရယ္လိုက္ၿပီး သူ႔အေဖာ္ကိုစတင္လႈပ္ရွားဖို႔ အခ်က္ျပလိုက္သည္။

သစ္သားက ေလွအျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားေပၿပီ : အခုခ်ိန္မွ ျပန္လွည့္ဖို႔ကလဲ ေနာက္က်လို႔သြားၿပီ။

သူလဲ အံတင္းတင္းႀကိတ္ကာ သူ႔အိတ္ထဲက တူတစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ဆူးခြၽန္ကိုထုတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဆူးခြၽန္ကို မွန္တံခါးေပၚရွိအေပါက္ငယ္ေလးေပၚ တင္လိုက္ၿပီး တူျဖင့္႐ိုက္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။ မွန္အလႊာသည္လဲ ကြန္ရက္တစ္ခုလိုမ်ိဳး အက္ကြဲသြားကာ အျပင္သို႔လြင့္ထြက္ကြဲသြားေတာ့သည္။

ဆိုဖာေပၚတြင္အနားယူေနသည့္ ေကာင္းဖန္သည္ အဓိကဝင္ေပါက္ဘက္မွ ဆူညံသံက်ယ္ႀကီးကို ၾကားလိုက္ရသည္။ သူမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားကာ လုံၿခဳံေရးကင္မရာကိုစစ္ဖို႔ရန္အတြက္ ႐ုံးခန္းထဲသို႔ဝင္သြားလိုက္သည္။

ေလွကားဘက္တြင္တပ္ဆင္ထားသည့္ လုံၿခဳံေရးကင္မရာမွ အနက္ေရာင္ျမင္ကြင္းကိုျပသေနသည္။ ဘာမွမရွိေသာ္လည္း အခ်က္ျပမႈစနစ္ကလဲ ေကာင္းမြန္ေနသလိုပုံေပၚသည္။ တစ္ခုခုႏွင့္ ကင္မရာကိုအုပ္ထားျခင္းျဖစ္ေလာက္သည္။

ၾကည့္ရတာ မေကာင္းသည့္ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိပုံရသည့္လူမ်ား တံခါး၏တစ္ဖက္ျခမ္းမွာ ရွိေနၾကပုံရသည္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းဖန္မွာ သူ႔ဗီလာတြင္ျဖစ္သြားသည့္ စိတ္ဒဏ္ရာ အခုထိမသက္သာႏိုင္ေသးေပ။

သူမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ကာ ေသခ်ာေတြးေတာၾကည့္ေနသည္။ ခဏမွ်ေတြးၾကည့္ၿပီးေနာက္မွေတာ့ ေကာင္းဖန္ ဖုန္းကိုထုတ္ကာ အားလုံးရင္းႏွီးၿပီးသားျဖစ္သည့္ နံပါတ္သုံးလုံးကို႐ိုက္ႏွိပ္လိုက္သည္။

“ဟဲလို၊ ရဲဌာနကလား? ကြၽန္ေတာ္ တိုက္ၾကားခ်င္တာေလးရွိလို႔ပါ။ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ့္ကို မေကာင္းႀကံခ်င္ေနေပါတယ္။” ေကာင္းဖန္ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာေျပာလိုက္သည္။