သားရဲလေ့ကျင့်သူ (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၁၁၄ ညရိပ်ကြောင်

[Zawgyi]
အပိုင္း ၁၁၄ ညရိပ္ေၾကာင္

ေကာင္းဖန္ ဒမ္ဘီကိုေခၚကာ အိမ္သို႔ျပန္လာစဥ္ ဦးေလးလ်ိဳႏွင့္ေတြ႕ဆုံခဲ့သည္။ ဦးေလးလ်ိဳက အနက္ေရာင္ေၾကာင္တစ္ေကာင္ႏွင့္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ေနျခင္းပင္။ ၎ေၾကာင္သည္ ၇ေပေလာက္ရွည္ကာ သုံးေပေလာကျမင့္ၿပီး က်ားသစ္နက္တစ္ေကာင္လိုပင္ ထင္ရကာ အစိမ္းေရာင္မ်က္လုံးမ်ားက ၾကင္လင္ကာ ေအးစိမ့္သည့္အေငြ႕အသက္ကို ေပးစြမ္းသည္။

“ဟဲလို၊ ဦးေလးလ်ိဳ၊ ေၾကာင္ကို လမ္းေလွ်ာက္ေခၚသြားေပးေနတာလား?” ေကာင္းဖန္ေျပာလိုက္သည္။ ယေန႔ ေကာင္းဖန္ မဟာမိတ္ခရက္ဒစ္၅၀၀ရရွိခဲ့သည္။ ၎ကို မဟာမိတ္ေဒၚလာအျဖစ္ေျပာင္းလိုက္လွ်င္ ၅သန္းေတာင္ျဖစ္သြားမည္။ ဒါေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ဘုံမွ သူ႔အတြက္ ေငြလြယ္ေပါက္ႀကီးဖြင့္ေပးလိုက္သလိုမ်ိဳး ေကာင္းဖန္ အလြန္ေပ်ာ္႐ႊင္လို႔ေနသည္။ ေခါင္းေဆာင္နည္းျပခ်န္းက တကယ့္ကိုလူေကာင္းတစ္ေယာက္ပဲ။

“ဒီလိုပါပဲ၊ ထမင္းစားၿပီး ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ဖို႔ ထြက္လာတာ။” ဦးေလးလ်ိဳက ေျပာလိုက္သည္။ သူက ေၾကာင္ႏွင့္အတူေလွ်ာက္ေနတာေၾကာင့္ အလယ္အလတ္အျမန္ႏႈန္းႏွင့္ေလွ်ာက္ေနေပမည့္ အရမ္းအရွိန္မျပင္းေပ။

ေကာင္းဖန္ ေၾကာင္ကိုတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ထိုေၾကာင္ကို သာမာန္ေၾကာင္ဟုသာ ေတြးထားေသာ္လည္း ေၾကာင္၏အခ်က္အလက္ဇယားကိုျမင္လိုက္ရခ်ိန္မွာေတာ့ ထိတ္လန႔္အံ့အားသင့္သြားေတာ့သည္။

[မေကာင္းဆိုးဝါး အမည္] : ညရိပ္ေၾကာင္

[မေကာင္းဆိုးဝါး အဆင့္] : အဆင့္ ၃၆ (အုပ္ခ်ဳပ္သူ)

[မေကာင္းဆိုးဝါး အဆင့္အတန္း] : ၿပီးျပည့္စုံအဆင့္

 [မေကာင္းဆိုးဝါး စြမ္းရည္] : အရိပ္စြမ္းအားအဆင့္၂

[မေကာင္းဆိုးဝါး အားနည္းခ်က္] : ၁၊ အျဖဴေရာင္ေဂၚဖီထုပ္႐ြက္ကို အသုံးျပဳ၍မရ၊ ၎၏ေျခလက္မ်ား ဟန္ခ်က္မညီေတာ့ဘဲ ေဖာ္ျပ၍မရေသာ အရာတစ္ခုအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားေပလိမ့္မည္။

“ေဖာ္ျပ၍မရေသာအရာ”ဆိုတာက ဘာႀကီးတုန္း? ေကာင္းဖန္ သိခ်င္စိတ္ျဖစ္လာေတာ့သည္။