ZELİŞ

51. Bölüm

      Hayat acımasız ,çok acımasızdı.Zöhre gelin hayatının baharında bile olamadan gitmişti bu dünyadan.Gün yüzü görmeden,hayata doymadan,çocuklarına doyamadan,ne kız olduğunu ne gelin olduğunu ne eş olduğunu bilemeden göçtü gitti zavallı kadın.Bu dünyadaki imtihanı çok ağırdı kabul etmek gerekiyordu bekli de,yoksa insanın aklını kaybedeceği geliyor düşününce.Zamanı gelen her kul bu fani dünyadan baki dünyaya göçecektir tabi ki ,ama ölümün bile hayırlısı demek lazımmış işte....

    Esma kadının dizlerinin bağı çözüldü,olduğu yere çöktü kaldı,neler olmuştu bu evde,çıkarken herşey yolundaydı,ne yapmışlar bu kadına diye düşündü.
"Gü- Gü -Gülizar ....ne ne oldi burda?Zöh-Zöhre niye yatir yerde?o-o-o uşah niye ağlamir?"

    Kimseden ses çıkmadı.Gülizar halen gülmeye devam ediyordu.
   "Esma aba ,öldürdüm artıh yoh Zöhre!Kocam tek benim yine.Bebelerini de öldürecem"

  Demesi ile Zöhrenin iki tane yetiminin üstüne yürümesi bir oldu.Zeliş bir hızda kendini attı çocukların önüne ,elleri halen kanlı iken çocukları kurtardı delirmiş kadının elinden.Bütün gücü ile ittirdi kadını.Esma da aynı anda kalkmıştı çocuklara zarar vermesin diye fakat Zeliş yaklaştırmadı bile.O sırada ebe kadın gelmişti ,
  "Zavallı gelin ölmüş,eş içerde düşmemiş ondan mı ölmüş yoksa her yeri yara bere içinde ondan mı ölmüş bilmem ben.Yazık olmuş zavallıya"

  "Ölmüş mü essahtan ebe aba?"

"He Esma ölmüş,muradıza erdiz "

"Vay başımıza gelenler vay,Gülizar ne ettin sen?Katil oldun ,can aldın sen !"

Gülizar gülmekten konuşmuyordu,aklı gitmişti belli olmuştu,çünkü aklı başında olan biri yapmazdı bunu.
  "Ula uşahlar çabuk gedin babazı,emizi bulun çağırın!Vayh !vayh başımıza gelen!"

  Zeliş ise kanlı elleri ile Zöhre'nin çocuklarını kucaklamış analarının başının ucuna oturmuş sessiz sessiz ağlıyordu.Ebe kadın içerden çarşaf çıkarıp hemen üstünü kapattı Zöhre'nin,bebeğinide koynuna koydu.

Yavaş yavaş ev köylü ile dolmaya başlamıştı.Evin erkekleri"sözüm ona nasıl erkekse "gelmiştiler.Gülizarı başka bir odaya kitleyip kapısınada iki üç kişi bekçi koymuştular.Kimse ne yapacağını çok ta bilmiyordu.İlkkez böyle bişey ile karşılaşıyordular.Salih hemen jandarmaya haber etmeliyiz diyince hepsi birden bağırıp susturmuştular.Ama Salih onlara söylemeden bir şekilde haber saldı jandarmaya.

  Hızlı bir şekilde cenaze yıkandı,bebeği ile koyun koyuna defnettiler.Salih ne kadar yavaşlatsa da olmadı.Jandarma geldiğinde defin bitmişti,onlara da Doğum üstüne öldüğünü söylemişlerdi.Hepsi ağız birliği yapınca jandarma gitmişti.

  Zeliş ise delirecekti öfkeden.
  "Nasıl izin verirsiniz buna yahu?burda bir cinayet işlendi,hatta iki cinayet ve siz hepiniz buna göz yumdunuz,zavallı kadının vebali sizi bırakmayacaktır ne bu dünyada ne ahirette"

  "Sen kendi günahlarına bak Zeliş hanım.Köyün erkeklerini koynan aldın doymadın,bekar gaynın da aldın goynan,otur bunları düşün biz gendi günahınızı gendimiz düşünürük "

   "Yeter kesin !!!Zeliş benim nikahlı karım,kimse onun adını ağzına almasın bu evde ,sizin aklınızın alamayacağı kadar namuslu ve haysiyetli ,sizin olmadığınız kadar insan !!.Biz nerde ise bir yıldır nikahlıyız ben saçının telini bile görmedim Zelişin.Siz hangi köylüyü koynuna almasından,beni koynuna almasından söz eder durursunuz?Her gece kendi odasında yalnız başına sabahlara kadar göz yaşı döküyor bu kadın ya,tabi siz be anlarsınız.Anlamak için Zeliş gibi gururlu ,onurlu,haysiyetli olmanız gerekiyor.Ama siz katil olmuş birini bile saklıyor ,üstünü örtüyorsunuz."