32. Bölüm

5.7K 435 55
                                    

Zeliş hemen uyuyamamıştı.Çocuklarını izledi izledi ...Anne olmak çok garip birşey dedi içinden.Sabaha kadar uyumasam hiç umurumda olmaz,yeter ki onlar iyi olsun diyordu içinden.Haydarda oğullarını izleye izleye uykuya dalmıştı o gece.Sabah ezanı okunurken uyandılar ,karı koca hemen oğullarına baktılar.İkiside uyanmış elleri ayakları ike oynuyordular.Tabi uzun zamandır ilkkez çocuklarının sabah uyanışını görmüştüler.Sarılıp öptüler yavrularını.Zeliş de Haydar da nerde ise içlerine katacaktılar çıcukları.Onlarda sanki bunu bekliyormuş gibi çok mutlu oluyordular anne babası ile.

"Anaaaaaaaaaaaaaa!!!!!"

"Uyan anaaaaaa !!!!!"

Ev Fadime 'nin sesi ile inliyordu.Karı koca tutulmuş gibi kalmıştılar.Ne olmuştu acaba?

Evin halkı ,Zeliş ve kocası bütün herkes Zeynep ananın odasına doluşmaya başlamıştı.Küçük olan çocuklar ağlıyor,Fadime ve Gülsemin feryad ediyordu.

Zeynep ana o gece odasına geçip önce namazını kılmıştı.Sonrada biraz Kuran okumuştu.Peşinden de bir saate yakın ağlamış ,iç çekmişti."Halil " diye diye uyumuş.
Ve o gece sabaha doğru beyin kanaması geçirmiş ,vefat etmişti.

Fadime sabah namazına gelmeyen annesini çağırmak için odasına gittiğinde,annesini yatağında halen yatıyor olduğunu görmüştü.
"Anne ,hadi namaz vakti .Kalk hadi ana ,bak vakit geçecek"
......

"Ana "

........

"Ana,anaaaaaaaa!"

.....

"Anaaaaaa! Uyan ana ! Anaaaaaaa!"

Yaklaşık bir saat sonra Zeynep ananın bedenini yere uzatıp ,üzerini çarşafla kapattılar.Beklenmedik bir anda olan ölüm olayı evdeki herkesi şaşkına çevirmişti.Büyük kuma dahi ağlayamıyor,donuk şekilde kalmıştı.Kızlar çok fazla ağlıyor,feryad ediyordu.Mirza ağa da çok üzgündü.Hayat arkadaşını kaybetmişti.Hiç beklemiyordu bunu.Büyük karısı hasta idi sürekli,ona birşey olsa bekliyordu ha öldü ölecek diye.Ama Zeynep sağlıklı idi ,ara ara başı ağırır,yatar dı iyileşirdi.

Köylüde duymuş toplanmaya başlamışlardı.
Çoluk çocuk herkes perişan olmuştu.Bebekler ağlaşıyor,kızlar feryad ediyor,gelinler hem ağlıyor hemde evin bütün sobalarını yakıyor,yatakları topluyorlardı.Dışarda cenaze yıkanması için çadır kuruldu,ateşi yaktılar.

Zeliş çok etkilenmişti,hamile olduğu için daha duygusal dı zaten.Ne kadar kötü olursa olsun çok üzülmüştü öldüğüne kaynanasının.Düşündü de kadın sanki öleceğini biliyormuşta,çocukları o gece yanında yatırmamıştı.Allahın işi işte.

Zeynep ananın evli olan kızlarıda gelmişti.Çok kalabalıktı ev.Öğlen namazı ile kaldırılacaktı cenaze.

Köyde ölen kadınları yıkayan da ebe bacıydı.Köyde hem doğum yaptırıyor,hem ölenleri yıkıyordu.İki anada şahitlik ediyordu aslında.

Cenaze yıkanmış,kefenlenmişti.Kabrinide oğulları kazmıştı.Namazla kaldırılmıştı cenaze.

Evdeki herkes çok çok üzgündü,ağlamaktan perişandılar.Köyden Remziye ana da gelmişti.Sessiz sessiz ağlıyordu.

Salih'e nasıl haber gönderecektiler bilemediler.O yüzden oğlu anasının cenazesine katılamadı.

Köy halkı sürekli yemek ,çay taşıdı eve.Bir hafta böyle geçti,eve başsağlığına gelen gidenin hesabı yoktu.Artık mecburen evde yemekler yapılmaya başlamıştı.Gelinler kızlar harıl harıl çalışıyordu.Haydar çok üzülüyordu.Anası acaba ona küsmü ölmüştü.Çok içleniyordu adam.Şüphe içini kemirmeye başlamıştı.

ZELİŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin