emret komutanım - yarı texting

1.9.2

hellö!
nasılınız bakalım?
keyifler ne alemde?

bir süprüz yaptııım ve erkenden geldim!

2. parçamız ile karşınızdayım!
umarım beğenirsiniz,
çünkü sırf diyalog olan daha doğrusu Ervin'in konuştuğu bir bölüm.

medyaya koyduğum şarkıyı (Funda ~ Çaresizim) dinlemek zorunda değilsiniz.
sadece sevdiğim ve de önem verdiğim bazı derslerimin bana hatırlamasını sağladığı için koyuyorum.
isterseniz bu bölüme eşlik etmesi için siz de kendinize göre böyle olan şarkıları açabilirsiniz ✨

lafı daha fazla uzatmadaaaaaan sizleri bölüme uğurluyorum ve da satır aralarında görüşmeyi diliyorum.

hepinize keyifli okumalar!

🧡🥕.

×

"Üniversitede tanıştım ben onunla. Alttan aldığı dersler vardı, benim bir sınıf üstümdü. Hazırlığı da geçtiği için direkt olarak eğitimine başlamış. Birkaç ortak çevre ile işte iletişimimizi ilerlettik işte."

Böyle başladı Ervin her şeyi anlatmaya. En baştan, en ilgisiz tarafından başladı. Böyle yaptı çünkü bu sürede kendini sakinleştirmeyi hedefledi. Güç toplamayı, her şeyi hatırlamayı umdu.
Kendini hazırladı.
Çünkü Ervin, temkinin kendini kurtaracağına inanırdı bir zamanlar.
Hâlâ inanmak istediğinin bir kanıtı, işte tam da bunlardı.

"O özgürlüğü kısıtlanan biriydi. Babası diktatör ve de kontrol manyağının tekiydi. Her şeyini planlayan bir tipti. Tek tek olasılıkları not olan, nelerin olacağına karar veren... İğrenç bir adamdı. Yankı'nın annesi vefat edince daha da boğazını sıkmaya başladı. Ha... Unuttum. Adı Yankı. İsmi gibi bana bıraktığı acılar da hâlâ yankılanıyor benliğimde işte. Adaletsiz bir hayat. İnsanı ismiyle yaşatacağına ben de ismini yaşatıyor."

Çok yakındı Ervin, hep yakındı bu yaşadıklarını ardında bıraktıktan birkaç ay sonra. Hayatın kendisine gösterdiği gibi şaşalı gibi görünen ama arkasının tam bir facia olduğu adaletsizliğinden.

"Zeki biriydim," dedi mütevaziliği bir kenara iteleyip Ervin. "Mantıklı hamleler atar, kararlar alırdım. Yankı'yı etkileyen de en çok bu yönüm olmuştu. Asiydim, altta kalmayandım, sivri bir dile sahiptim. O da mükemmel bir ailenin varisiydi. İşinde iyiydi. Statüsü iyiydi. Onu bir merdiven olarak kullanabileceğimi düşündüm. O da beni babasından kurtuluş sembolü gördü. Benim özgür yaşamıma dahil olmak, benimle özgür yaşamayı istedi. Sonra zanan geçti, muhabbetler arttı. Münasebetlerin seviyeleri değişti. Mantık ilişkisine en dahil olmayacak şey dahil oldu, aşk. Ki hâlâ böyle bir şey aşksa, millet nasıl bunun köpeği oluyor anlamıyorum. Kendisi, beni de köpeği etmiş olsa da."

Korhan sırıttı kadının demin kendisini överken şimdi yermesine. Demin uzandığı küllüğü dizinin üstünde dengede tutarken bu gece üçüncü sigarasının da sonlarına gelmekteydi.
Ucunda oluşan kül, aynı Ervin'in küle çevrilen kalbi gibiydi. Aralardaki turuncu çizgilerin yaralardan taşan kandan farkı yoktu.

"Babası tabii ki de onun başka şekillerde ilişki kurmasını istiyordu. İlk başta beni sevse de kendisi ne zaman oğlunu kölelikten insanlığa evrilttim... O zaman en büyük düşmanı oldum. Bir çocuğun elinden kurşun askerini çalmıştım."