LYFNR BOOK 2 - THE REASON IS YOU (KathNiel)

Chapter 51

CHAPTER 51

KATH’S POV

Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makaget-over sa mga picture ni Dj na nakita ko sa luma nilang photo album. “Ganoon ba kasagwa ang itsura ko non at parang hindi ka makaget-over?” sabi niya habang naglalakad kami sa malawak nilang lupain papunta ng kubo.

“Ang cute cute mo nga dun eh”

“Last mo na yan huh” I take a glimpse at him. He looks like a masterpiece at night. Kahit na yung light lang mula sa buwan ang liwanag, kitang kita ko kung gaano siya kaperfect. Siguro hindi na mata ang nakakakita….puso na.

“Alam mo Hon, you should be proud of that pa nga eh. Akalain mong gwapo ka na ngayon?” pinisil niya ang kamay ko. “Hindi mo ba talaga ako titigilan huh?”

Umiling ako. Ngumiti siya na parang sumusuko na. “Joke lang..ito naman” medyo tinulak ko siya. Nagpatuloy kami sa paglalakad. Nakaakbay na siya sa akin habang hawak ko ang kamay niyang nakapatong sa balikat ko.

“I miss this……I miss you” sabi niya at naramdaman kong hinalikan niya ang buhok ko. He’s sweet…no doubt about it and became sweeter and sweeter everyday.

On our way papuntang kubo ay nadaanan namin ang fish pond. A pond na akala mo ay puno ng stars dahil sa tubig na tinatamaan ng liwanag mula sa buwan. It’s awesome.

“Wait hon” sabi ko at nagstop ako para matitigan pa ito. Napa tahimik ng gabi sa probinsya at parang kahit kaluskos ng mga insekto ay maririnig mo.

“Ang ganda” sabi ko at mas lumapit pa ako para hawakan ang tubig. It’s cold. Nagbend down na rin si Dj at pumwesto sa tabi ko. “Ang ganda no hon??” excited kong sabi at tumingin ako sa kanya. Medyo nagulat pa ako ng makitang sa akin siya nakatingin.

“Yes…it’s beautiful..” sabi niya habang nakatingin sa mga mata ko.

Binawi ko ang tingin. Oh my…kelan ko ba mareresist ang titig na yon? Bakit ganon? Hanggang ngayon same pa rin ang effect…walang nagbago..hindi ko pa rin maiwasang hindi magpalpitate sa titig niya. Natawa ako sa mga naiisip ko.

“I can’t imagine that this simple pond in day will be this amazing at night…diba Hon?” naaamaze talaga ako sa pond. “Hmmmm…..” yun lang ang  sagot niya.

“Just hmmm??” I stare at him. “I know someone who can be amazing both day and night…..” he said. He moves his hand towards my hair. Hinawi niya ito dahil tumatabon na ito sa mukha ko. “You are remarkable Honey….more beautiful than everything  I saw in my entire life….” He slightly laughs. “and above all…more amazing than everything you think amazing. You’re above them…I am serious” sabi niya.