LYFNR BOOK 2 - THE REASON IS YOU (KathNiel)

CHAPTER 53

Alam kong matagal ako bago nakapagUD! Alam ko'!!! hahahaha

CHAPTER  53

DANIEL’S POV

Caldereta pala yon??? Mariin akong napapakit sa sobrang bigla. Bakit kasi nagsabi pa ako? okay na siguro kung “MASARAP” na lang yung sinabi ko ayan tuloy sumablay pa.

“Sundan mo na” sabi ni Mama. Tumango ako.

“Afritada ka pa huh” pang-aasar ni Kevin. Sinuntok ko siya sa braso at madali ng umakyat para kausapin ang nagtatampo kong  misis.

Pinihit ko ang knob. Hindi naman nakalock. Dahan dahan kong binubuksan ng bigla siyang sumigaw. “Leave me alone!!” nagulat ako at naisara ng madali ang pinto. Her tone…..she’s Kathryn, 10 years ago.

“Hon….sorry na” sabi ko.

No answer.

“Hon…please…let me explain..please”

“EXPLAIN????? Or palusot??? What you’ve said was enough!”

“Sorry na” actually wala naman talaga akong palusot na masasabi sa kanya dahil sobrang huling huli na. Pwede ko bang sabihin na namali lang siya ng rinig eh di mas lalong magkakagulo yon.

“Thank you for appreciating my effort!” sarcastic niyang sabi.

“Hon…please…bati na tayo..please” paawa kong sabi habang nasa labas ako ng pinto. ayokong pumasok hangga’t hindi ko nararamdamang gusto na niya akong pumasok.

I hear sobs. Gusto kong batukan ang sarili ko. Daniel Padilla…ano bang ginawa mo?

“Hon…sorry na. Seriously, I admit nagkamali ako at nagsisisi na ako dito…masarap naman talaga eh” nauubusan ako ng sasabihin. Pag si Kath na talaga parang wala na akong magawa kundi magsorry na lang.

Hindi siya sumagot at dahil nagaalala ako ay unti unti akong pumasok. She’s seating in the right side part of the bed. She’s crying.

Tumabi ako sa kanya.  Sobra akong nagsisisi kung bakit kasi hindi ko tinanong kay Kath kung ano ang niluto niya eh. Pwede rin kasing magtanong pag may time.

“Sorry na” sabi ko.

“Ako ang pumili ng mga ingredients non at bumili. I cooked it on my own…tapos –

“Masarap naman eh” sabi ko. I cut her. Tatayo siya ng pigilan ko siya at yakapin sa bewang. “Masarap nam-

“Stop it! Stop fibbing!” sigaw niya. mas hinigpitan ko pa ang pagkakayakap sa bewang niya.

“I’m not. When I said it tastes good…yun talaga”

“So you really want to tell me that my Caldereta tastes like Afritada? Whatever” she’s trying to take my hands off her waist.

“Honey naman eh…sorry…namali yung paglasa ko…pero promise masarap talaga yun”

Hindi siya kumibo. Naupo na lang ulit siya sa tabi ko. “Sorry kung naiistress ka because of me”

“Isusumbong kita kay Doc Annie” sabi niya.

I hug her ng mas mahigpit. “Yung effort ko…yun –

She’s trying to make feel more guilty

“I know. I am guilty Honey. Alam ko naman kung gaano kahirap sayo ang magluto..”

“Yeah…it’s like walking in shoes after a pedicure”

I smiled. “You can do nothing until your nail polish get dry”