Helloo ben geldimm🧚♀️
Hem de sağlam bir bölüm ile geldimm 🤓
Şöyle bölüm post'u;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkesin Ne oluyor? Dediğini duyar gibiyim😜
E hep birlikte okuyup görelim o zaman 💃
Oy ve yorum atmayı unutmayın 🤗
Keyifli okumalar dilerim.💕
_
Tanışıyor muyuz? Mu?
Birkaç adım atıp koluna dokundum. "Sen iyi misin, Marco?"
Kolunu sertçe geri çektiğinde kaşları gözlerinin üzerine indi. "Hangi cüretle bana dokunuyorsun?"
Şaşkınlıktan donup kalırken ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Şaka yapıyor olmalıydı, çünkü bu hiç normal değildi.
Havada asılı kalan elimi geri çekip şaşkınca gözlerine baktım. "Şaka mı yapıyorsun, Marco? Eğer öyleyse bil ki hiç komik değil. "
Sert bakışları bir süre üzerimde gezindikten sonra bakışlarımızı birleştirdi. "Kimsin sen? Benden ne istiyorsun?"
Hâlâ ne olduğunu anlamazken şaşkınlıktan aralanan dudaklarımı zorlukla kapattım.
"Ne demek istiyorsun Marco? Benim işte, Adelina."
Gözleri kısılırken bir şeyler düşünüyor gibiydi. "Üzgünüm, ama Adelina diye birini tanımıyorum. "
Duyduğum cevap ile şaşkınlıktan donup kalırken ne diyeceğimi bilemedim. Ne diyordu Marco böyle? Tanımıyorum demek ne oluyordu?
Şaka olmalıydı. Evet, büyük ihtimalle şaka yapıyorlardı. Başka açıklaması olamazdı.
Histerik bir şekilde güldüm. "Şaka yapıyorsunuz öyle değil mi? Kimin planıydı bu?"
Sert ifadesinden bir şey kaybetmezken, "Plan falan yok, güzelim. " dedi. "Üstelik tanımadığım birine neden şaka yapayım?"
İlk defa güzelim değişi kalp atışlarımı göğüs kafesimi delecekmiş gibi hızlandırmadı, tam aksine nefes alamayacağım kadar yavaşlattı.
Gerçekten ne oluyordu? Neden böyle davranıyordu?
"Lütfen şaka yapmayı keser misin, Marco? Git gide kırıcı bir hâl almaya başlıyor. "
Alaylı bir şekilde gülümsedi. "Adelina veya her kimsen, seni ne tanıyorum ne de şaka yapıyorum. İnanman için ne söylemem gerekiyor, anlamadım?"
İlk defa gülüşü bir kor gibi düştü içime. Düştüğü yeri yaktı, kavurdu, kül etti. İlk defa dudaklarından bal yerine zehir damlıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIĞIN ÇİÇEĞİ
FantasiKoşuyorum, uçsuz bucaksız bir ormanda koşuyorum. Buraya nasıl geldim, burada ne yapıyorum hiçbir fikrim yok! Ama bir şeyden kaçıyorum. Birden hava karardı ve uğursuz bir gök gürültüsü yankılandı gökyüzünde. İliklerime kadar titrediğimi ve korktuğu...
