Koşuyorum, uçsuz bucaksız bir ormanda koşuyorum.
Buraya nasıl geldim, burada ne yapıyorum hiçbir fikrim yok!
Ama bir şeyden kaçıyorum.
Birden hava karardı ve uğursuz bir gök gürültüsü yankılandı gökyüzünde. İliklerime kadar titrediğimi ve korktuğu...
Adelina'nın üzüntüsüne ortak olmaya hazır mısınız?🙃
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Daha fazla bekletmeden sizi bölüme alalım💃
Oyları ve yorumları unutmayıınn🐣
_
MARCO'DAN:
Alkolün verdiği etki ile uykuya dalmadan önce sarf ettiği sözler ile hareketsizce donup kaldım. Neden sürekli anlamlandıramadığım şeyler söylüyordu anlamış değildim. Okulda ilk karşılaştığımızda bana aşık olan saplantılı bir kız olduğunu bile düşünmüştüm. Ama bu gece bana ne kadar çok yanıldığımı göstermişti, o sabah ki Adelina'dan hiçbir iz yoktu. Şu an'a kadar.
Sabah ona, onu sevdiğimi söylemiş olduğumu, şimdi ise birbirimize aşık olduğumuzu söylüyordu. Ya gerçekten bana takıntılıydı ya da beni eski sevgilisinin yerine koyuyordu. Aklıma başka bir intimâl gelmiyordu.
Kollarını boynumdan çözüp ellerini kucağına bıraktım. Geri çekilmeden önce huzurlu görünen yüzüne baktım. Gerçekten güzel bir kızdı, ama onu güzel yapan bence masumluğuydu. Onu tam olarak tanımıyor olsamda içimde bir yerlerde onun çok masum ve saf olduğunu biliyordum. Bu his tuhafıma gidiyordu, tanımadığım bir insanı neden tanıyormuş gibi hissediyordum?
Safir gibi parlayan yeşilleri gözlerimi bulduğunda sanki kalbim bir el tarafından sıkıştırılıyormuş gibi hissediyordum. Kokusu ise hiç yabancı gelmiyordu, aksine çok aşina olduğum bir koku gibiydi.
Bu kız da bir şey vardı, emindim. Yalnız kaldığımızda bunu ona sormayı planlıyordum ama ayakta duramayacak kadar sarhoş olduğu için şimdilik bunu ertelemiştim.
İçinde yarım bardak bile içki bulunmayan bir içecek ile bu derece sarhoş olması gerçekten de alkol kullanmadığını gösteriyordu. Sarhoş hâlleri tekrardan aklıma geldiğinde gülümsemeden edemedim. Tıpkı bir çocuğa benziyordu. Küçük bir kız çocuğu.
Başıma giren ağrı ile kaşlarım gözlerimin üzerine indiğinde geri çekilip soğuk havayı içime çektim ve bir elimi kafamın üzerine götürüp hafifçe ovdum. Bu ağrı sabahtan beri beni yoklayıp duruyordu. Özellikle yeşiller ile karşılaştığımda.
Başımdaki ağrı şiddetini azalttığında Adelina'nın emniyet kemerini takmak için tekrardan üzerine eğildim. Kemeri yerine oturtmaya çalışırken birkaç fısıltı duyunca geri çekilip yüzümün sadece birkaç santimetre ilerisinde olan yüze baktım.
"Lütfen..." diye acı ile fısıldadı önce.
Bu kızın neden bu kadar acı çektiğini anlayamamıştım. İlk karşılaştığımızda da aynı acı ifadesini ve sesini duymuştum. Ona bu kadar acı veren ne'ydi?
