24.BÖLÜM

706 71 31
                                    

Siz bölümü okumaya başlamadan önce sevincimi sizinle paylaşmak istiyorumm...

Hikâyemin okunması 4k'ı aştı! Haydin halaya😂💃

Kitabı ilk yazmaya karar verdiğim zamanlarda bu kadar okunma alacağını hiç düşünmemiştim. Bu yüzden şuan iyi ki bu kitabı yazmaya başlamışım diyorum... Bir kişinin bile kitabımı okuması benim için motive kaynağıydı. Şimdi ise birçok kişi okuyor...

Daha fazla kişi okudukça motive oluyorum ve yazmak için daha çok hevesleniyorum🙏🏻

Bazı yerlerde yanlışlarım olsada zaman buldukça tekrar düzenlemeye çalışacağım...

Üzüldüğüm bir yer var ki o da oy ve yorum sayısı. Kitap 4k kadar okunmuş olmasına rağmen oy ve yorum sayısı az. Sizden ricam yorum yapmasanız bile oy vererek bana destek olmanız.🙏🏻

Kitabımın yükselmesi için oylarınıza ihtiyacım var bu yüzden lütfen bölümü okuduktan sonra oy vermeyi unutmayıınnn.❤

Nice nice 4k'lara🌸

Keyifli okumalar❤

_

O böyle bir şeyi nasıl yapabilirdi? Hem de onu uyarmış olmamıza rağmen. O gün onu Marco'nun elinden ben kurtarmıştım ama şimdi onu kurtacak biri yok!

"Bu da kim?" Dedi Jenna anlamayarak.

Marco, Jenna ve Emily'e Clark'ı anlatmış olsada daha önce Clark'ı görmediği ve duymadığı için onun olduğunu bilmiyordu.

Tiksinir gibi konuşarak sessiz bir şekilde, "Clark." Dedim.

Yüzünden bir şok ifadesi geçse de şu an merak ettiği soruları sormak için iyi bir zaman olmadığını bildiği için sessiz kaldı.

Bir şeyin yere düşme sesinin ardından adım sesleri yaklaşırken panik ve korku ile donup kaldım. Jenna'da adım seslerini duymuş olmalı ki o da birkaç saniye donup kaldı. Ama hemen kendine gelerek kolumdan tuttu ve sessiz olmaya dikkat ederek konuştu. "Adelina, Clark geliyor! Buradan hemen gitmemiz lazım."

Kafamı sallayarak onayladıktan sonra arkamıza dönmüş gidiyorduk ki kapının açılması ile olduğumuz yere çakılıp kaldık. İşte şimdi hapı yuttuk!

"Bakın burada kimler varmış..."

Eğlendiğini belli edecek şekilde çıkan sesine nazaran kalp atışları bizden korktuğunu belli edecek şekilde hızlı hızlı atıyordu. Duyabiliyordum.

Sahi ya, biz neden ondan korkuyorduk ki? Onun bizden korkması lazım. Babam, öz annemin kardeşi ile evlendiğine göre o da melez bir büyücü sayılırdı. Ama bilmediği bir şey vardı ki o da benim, yarı bir vampir olmam. Vampir olmam ondan güçlü olduğum anlamına gelmezdi ama hem büyücülük güçleri, hem vampirlik güçleri birleşince ortaya güçlü bir varlık çıkıyordu. O ise sadece yarı bir büyücüydü. En fazla ne yapabilirdi ki?

"Kardeşim... " dedi iğneleyici bir tonda. "Burada denk geleceğimizi hiç beklemiyordum."

Senin kardeşini...

Ondan korkmadığımı belli edecek şekilde duruşumu dikleştirip arkama döndüm. Eğlenen suratına bakarak dişlerimin arasından sertçe konuştum. "Bende burada denk geleceğimizi hiç beklemiyordum. Kardeşim..."

KARANLIĞIN ÇİÇEĞİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin