33.BÖLÜM

532 40 145
                                    

Helloo💃

Yine ben ve yine sürpriz sonlu bir bölüm👀🌪️

Bir oy'unuzu hak etmişimdir umarım 🙆‍♀️😋

Bekletmeden sizi bölüme alalım💁‍♀️💃

Satır aralarını boş bırakmayınn😉😘

Keyifli okumalar dilerim♥️

_

MARCO'DAN:

Ormanın içinde, ağaçların arasında koşarken saray askerlerinin peşimden gelip gelmediklerine bakmak için kafamı arkaya çevirdim.

Arkamda kimseyi görmeyince kafamı tekrardan önüme çevirmiştim ki peşimden çoktan gelip önüme geçtiklerini gördüm.

Askerleri gördüğüm gibi olduğum yerde durdum.

Aramızda fazla bir mesafe yoktu.

Sayıca benden üstünlerdi.

Ben tek. Onlar ise dört kişiydi.

Devamının geleceğini de biliyordum.

"Hiçbir yere kaçamazsın. İşi zorlaştırmadan teslim ol."

Öndeki askerin konuşması ile çevremi incelemeyi bırakıp yüzüne ay'ın ışığı vuran askere baktım.

Söyledikleri ile alayla gülümsemeden edemedim.

Cidden öylece teslim olacağımı mı düşünüyorlardı?

Kaşlarım alayla havaya kalktı. "Zorlaştırırsam ne olur?"

Fazla aydınlık olmayan alanda öndeki askerin kaşlarının çatıldığını gördüm.

Bu beni uyaran askerdi.

"O zaman biz de zor kullanırız."

Alaylı gülümsememi silmeden ellerimi iki yana açıp havaya kaldırdım. "O zaman neden duruyorsunuz?"

Asker bana bir şey söylemeden yanında duran askerlere işaret verdi.

Aynı anda ben de kendimi koruma pozisyonu aldım.

Bir asker ışınlanarak hızla önümde bittiğinde ona fırsat tanımadan hızla tüm gücümle karnına bir yumruk attım.

Yumruğum ile oldukça arkaya sürüklenen asker ancak ağaca çarpabildiğinde durdu.

Ayağa kalkamayacağını anladığımda geri kalan askerlere geri döndüm ve tekrardan gülümsedim.

"Tüm yapabildiğiniz bu kadar mı?"

Öndeki asker öfkeli bir yüz ifadesiyle bakarken anında gözden kayboldu. Arkamda bir hareketlilik sezdiğimde hızla arkama döndüm ve arkamdaki askerin karnına bir tekme savurdum.

Tekrardan önüme döndüğümde iki askerin dibimde olduğunu yeni fark ettim. Bir asker beni havaya kaldırırken diğer asker elini kaldırıp beni başka bir tarafa savurdu.

Yere sert bir şekilde çarpıp biraz sürüklendikten sonra anca durabildim.

Öfkeyle yerden kalkıp kafamı bir sağa bir sola eğdim. İleride duran askerlere oldukça korkutucu bir ifadeyle baktım.

"İşte şimdi beni öfkelendirdiniz."

Hızla yanlarına gidip birini yakasından tutup kaldırdım. Asker korkulu bir ifadeyle havada sallanan ayaklarına baktı.

KARANLIĞIN ÇİÇEĞİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin