Benim yanıma oturmayacaktı öyle değil mi diye düşünürken gelip yanıma oturmuştu bile. Kalp atışlarımın hızlanmasına engel olamadığım gibi buna bir anlam da veremedim.
Varlığını yok sayarak pencereden dışarıyı izlerken kulağımın dibinde hissettiğim ılık nefes ile donup kaldım. Aynı anda güzel bir koku bütün benliğimi sardı.
"Hep önüne bakmadan mı yürüyorsun sen?"
Neyden bahsediyordu?
Ne'yden bahsettiğini anlamadığım için, "anlamadım?" Diye sorduktan sonra Marco'ya döndüm. Keşke dönmez olsaydım! Çünkü şu an o kadar yakın bir şekilde duruyorduk ki.
Ela gözlerine büyülenmiş gibi bakakaldım. Rengi yakından çok daha güzel duruyordu. İnsan baktıkça içine çekiliyordu. Gözlerinin rengi ve gür kirpikleri kızları kıskandıracak kadar güzeldi.
Yakınlığının verdiği etkiden kurtulmak adına geri çekildim ve sırtımı peteğe yasladım. Kollarımı göğsümde kavuşturdum.
"O zaman şöyle sorayım, önünü göremeyecek kadar düşüncelere daldığın konu nedir?"
Sorduğu soru ile koridorda çarptığım kişinin o olduğunu anladım. Aklıma tekrar babamın paylaştığı fotoğraf gelince istemeden terslercesine cevap verdim. "Seni ilgilendirmez."
Tekrardan önüme döndüp sınıftakileri incelemeye başlamıştım ki birinin bakışlarını üzerimde hissettiğim zaman Emilie'nin olduğu sıraya baktığımda göz göze geldik. Sanki beni parçalayacakmış gibi bakıyordu. Kıskandığını anlamamam için aptal olmam gerekiyordu.
Bir süre Emilie'ye dik dik baktıktan sonra tekrar önüme dönmüştüm ki Marco'nun konuşması ile kafamı tekrardan ona çevirdim.
Dudaklarında alaylı bir gülümseme vardı. "Birazdan bakışlarından alev çıkacak. Kime sinirlendin bu kadar?"
Sorduğu soru ile dik dik bakmaktan daha çok fazlasını yaptığım anladım.
"Sevgilin olacak kıza. Tıpkı beni yiyecekmiş gibi bakıyordu."
Verdiğim cevap ile Marco'nun bakışları hemen Emilie'ye döndü ve benim bakışlarımdan daha kötü bir şekilde baktı. Emilie ise bakışlarından korkmuş olmalı ki hemen kafasını çevirdi. Ya da gözlerine bakmaya yüzü yoktu. İkisi de olabilirdi.
Marco, Emilie'nin kafasını çevirmesi ile tekrardan bana döndü ve dişlerini sıkarak konuştu. "Birincisi, o benim sevgilim değil. İkincisi, sen onun benim eski sevgilim olduğunu nereden biliyorsun?"
Sert çıkmasından dolayı bir süre duraksadım. "Jenna ve Emily'den duymuştum." Diyerek tekrardan önüme döndüm. Ama Marco'dan cevap gelmeyince tekrardan ona döndüm. Karşısına düşünceli bir şekilde bakıyordu. Onu üzmüş olacağımı düşünerek tekrardan laf attım.
"Eğer hatırlatmam seni üzdüyse, özür dilerim."
Cevap vermesini bekleyerek yüzüne baktım ama ne kafasını döndürüp bana baktı ne de bir cevap verdi. Cevap vermeyeceğini anladığımda önüme dönmüştüm ki teneffüs zili çaldı. Kantine gitmek için çantamı aldıktan sonra yerimden kalktım ve Marco'nun ayaklarını çekmesi için dik dik suratına baktım. Yine bir süre karşısına baktıktan sonra yan dönerek bacaklarını çekti ve geçmeme izin verdi. Yanından geçtikten sonra Jenna ve Emily'e döndüm.
"Ben kantine gidip bir su alacağım, geliyor musunuz?"
İkiside cevap vermeden yerlerinden kalkıp çantalarını da aldılar ve yanıma geldiler. Ardından beraber kantine gitmek için sınıftan çıktık. Kantine geldiğimizde fazla kalabalık olmadığı için hemen sıraya girdik. Ben su alırken Jenna ve Emily kendilerine tost ve meyve suyu almıştı. Ben suyumu, kızlarda yemeklerini aldıktan sonra büyük kantinde peteğin yanındaki masaya oturduk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIĞIN ÇİÇEĞİ
FantasíaKoşuyorum, uçsuz bucaksız bir ormanda koşuyorum. Buraya nasıl geldim, burada ne yapıyorum hiçbir fikrim yok! Ama bir şeyden kaçıyorum. Birden hava karardı ve uğursuz bir gök gürültüsü yankılandı gökyüzünde. İliklerime kadar titrediğimi ve korktuğu...
