THE ART OF LETTING GO (ASHRALD FF)

B2-ELEVEN

CINDY'S POV

Walang lumabas sa bibig ko sa huling sinabi ni KEVIN nakatingin lang ako sa kanya hindi ko alam kung bakit napakahirap para sakin pakawalan ang lahat na ngayon kaharap ko sya hindi ko maipamukha sa kanya ang lahat ng binigay nyang sakit...

"CINDY..magalit ka?!saktan mo ako sumbatan...ilabas mo ang lahat ng sakit na nandyan sa puso mo I deserve it after ng lahat ng ginawa ko sayo please"pakiusap ni Kevin..

"Bye Kevin....."matipid kong tugon kasabay nun ay naglakad na ako palayo at hindi ko namamalayan ang pagtulo ng luha saking mga mata ng makasakay na ako sa kotse....

Sobrang gulo sobrang labo..Alam kong galit ako sobra kay KEVIN pero mas galit ako sa sarili ko pakiramdam ko ako na ang pinakatangang babae sa buong mundo kaya siguro hindi ko magawang i open up kay KEVIN ang lahat dahil mas lalo nitong ipapamukha how stupid I am..

Lumipas ang mga araw gaya ng sinabi ni KEVIN hindi sya titigil hanggat hindi ako bumabalik sa kanya nanditong maghapon at magdamag syang nagaabang sa labas ng bahay...

Meron na halos lumuhod sya kay mama papasukin ko lang sya at kausapin...Pero paulit ulit pa rin syang pinagtatabuyan ng mama...Binilinan na rin nito ang guard n wag na papasukin si Kevin sa subdivision...

"Cindy anak"tawag ni Papa sakin habang nagkakape sa may VERANDA.

"Bakit po?"tugon ko ng lumapit ako sa kanya..

"Maupo ka nga....Alam ko simula ng nangyari sa inyo ni KEVIN ang lahat hindi ako nagsasalita pero kapag nakikita kitang ganyan nasasaktan ako alam ko tinatago mo lang dyan sa puso mo ang sakit bakit ba ayaw mong pakawalan ?Hindi ko naman sinasabi once na pakawalan mo mawawala na ang lahat ng sakit pero atleast kahit paano mababawasan dahil ikaw lang ang higit sa lahat ang nakakaalam ng sakit n nararamdaman ng puso mo.."

"Pa..I can manage Im ok...Thank you for the concern"pilit akong ngumiti..

"Your not ok Cindy...Pwedeng magsinungaling ang bibig pero hindi ang mga mata ICan see the pain through your eyes ..."

"As much as possible I don't want to talk about this.......Im not yet ready for now ang importante tuloy ang buhay sakin para sa anak ko Im fine...Sige pa akyat na po ako"sabi ko at iniwan ko na ang papa....

Oo kaya kong lokohin ang isip ko na okay ako pero hindi kailanman ang puso dahil hanggang ngayon wala pa rin itong tigil sa pagkirot....Lalo na sa twing binabalikan ko ang lahat ng alaala namin ni KEVIN lalo na ng naiisip ko na sya rin pala si ANDREW...At ang ginawa nyang pagpapaikot sakin....

"SAAN NAMAN TAYP PUPUNTA?"tanong ko kay PATTY ng biglaang tong napasugod sa bahay..

"Magshoshopping,manunuod ng sine ..mag bobonding kaya magbihis ka na I don't take no for an answer tama na yang pageemote mo masyado ng mahaba"

"Hindi ako nageemote PAT...I'm fine...."

"Well kung hindi ka nageemote tara na!!!"

Wala na nga akong nagawa ayoko naman isipin talaga ng bestfriend ko na up to now hindi pa ako nakaka getover kahit alam ko sa sarili ko na habangbuhay ko dadalhin ang lahat ng sakit dito sa puso ko.

"Best ..Im pretending na naconvince mo akong ok ka na pero lokohin mo ng lahat pero hindi uubra sakin yang pa strong effect mo pero buhay mo yan kung yan ang way mo to move on bahala ka...Basta ako nandito ako to cheer you up kaya ngayon erase muna ang bad vibes ok....."

"Ok best...."matipid kong tugon...Tama si Patty kung may higit na nakakakilala sakin sya yun kaya kahit anong gawin kong pagtatago hindi nga ito uubra kay PATTY..

Pumunta na kami sa mall ni Patty ayoko naman i ruin ang araw na ito kaya pinilit ko talagang maki jive sa bestfriend ko sa mga kalokahan nya...Kahit paano nakakalimutan ko na ang pinagdaraanan ko kahit sandali kahit ngayon lang...