TWENTY SEVEN

1.9K 31 11
                                    

JOSEF's POV

Yung pakiramdam na parang tumigil ang mundo yung gusto mong gumalaw pero may kung enerhiya ang pumipigil sayo..Na gusto mong sumigaw pero walang lumabas na salita sa bibig mo...Ganyang ang nararamdaman ko ng maabutan ko sina CINDY at KEVIN na maglapat ang labi....THIS IS UNEXPECTED!!Of all people si KEVIN pa...Alam ko wala akong karapatang masaktan dahil ako naman ang may kasalanan kung bakit nawala ang babaeng pinakamamahal ko...Pero bakit ganun na lang kami paglararuan ng tadhana......

Pilit akong ngumiti ..Oo kailangan kong ipakita kay CINDY na hindi ako affected at masaya ako para sa kanila ni KEVIN..Nakita ko ang expression ni Kevin alam nyang hindi totoo ang mga ngiti na ito...Dahil alam naman nya na hanggang sa mga oras na ito hanggang sa huling oras ng buhay ko ay si CINDY pa rin ang laman ng puso ko..

"Oh...Bakit ganyan kayo makatingin..Para kayong nakakita ng multo?"pilit pa rin ang aking pagsmile....pero ang puso ko tuloy tuloy parin sa pagluha..

Nakita ko sa mukha ni Cindy ang gulat at pagkabigla...Sino ba naman kasi ang mageexpect na darating ang ganitong situation...AKO NA DATING MINAHAL NI CINDY NA SINAKTAN KO DAHIL GUSTO KONG KALIMUTAN NYA AKO DAHIL DARATING ANG ORAS NA IIWAN KO SYA DAHIL SA SAKIT KO AT AYOKONG MAGDUSA SYA AT MAS MAKITANG NASAKSAKTAN HABANG UNTI UNTI AKONG NANGHIHINA DAHIL DOBLENG SAKIT PARA SAKIN ANG MAKITANG NASASAKTAN ANG BABAENG MAHAL KO...

AT KAHIT SA PANAGHINIP HINDI KO INISIP NA MAGIGING SILA NI KEVIN GAYONG ALAM NG KAPATID KO NA MAHAL KO SI CINDY AT BAKIT INILIHIM NYA SAKIN NA MAY NARARAMDAMAN SYA PARA DITO...PERO ALAM KO WALA AKONG KARAPATAN NA PIGILAN SILA KAKAYANIN KONG MAGING MASAYA PARA SA KANILA KUNG TALAGANG MAHAL NILA ANG ISA'T ISA KAMPANTE NA AKONG IIWAN ANG KAPATID KO AT ANG BABAENG MINAMAHAL KO...LORD PWEDE NYO NA PO AKONG KUNIN.....

"I'm sorry bro"si KEvin...Napatingin sa kanya si CINDY nagtataka siguro kung bat sya nagsosorry sakin..Please KEVIN wag na wag mong sasabihin kay Cindy ang totoo ngayong sigurado na ako na ok na sya masaya na sya....Natagpuan na nya ang kasiyahan na hindi ko naiparamdam sa kanya..

Lumapit ako kay Kevin at inakbayan...."Tshh.Ok na yun no..Ang importante happy kayong dalawa"sabi ko..Napakadaling magpangap ng bibig pero sobrang hirap magsinungaling ng puso..."Basta masaya kayo happy na rin ako"dagdag ko pa..

At ngayon lumapit na ako kay CINDY..."PWEDE BA TAYONG MAGUSAP?" Nagpasintabi muna si Kevin at pumunta sa kusina...

"Oo naman.."naka smile nyang tugon...

"Ang ganda mo pala magsmile"sabi ko....Dahil hindi ko nakita ko yun during the time na kami pa...Dahil wala akong ginawa kundi paiyakin at saktan sya...Wish I could turn back time...Nalungkot tuloy ako.

"Bakit hindi mo ba napansin dati?"sabi nito...Sapol ako huh..parang pina paguilty na naman nya ako....

.Ang awkward ng moment na to habang naglalakad kami papuntang VERANDA ...Bakit ang bigat bigat ng feeling?Kung pwede ko lang sabihin na CINDY mahal ns mahal kita please come back to me...Pero hindi na ganun kadali ang lahat...

DAHIL IN ONE MONTH TIME MAMATAY NA AKO.....

"How are you?"ako na ang bumasag ng katahimikan..

"I'm good"sabi nya pero ang layo naman ng tingin nya....Bakit hindi sya makatingin sakin..

"Im glad you're is it because of Kevin?"

Ngayon tumingin na sya ng binangit ko ang pangalan ni Kevin.."He makes me happy....And napakalaki ng utang na loob ko sa kanya dahil ngayon unti unti ko na ulit naibalik ang nawala sakin sya ang nagangat sakin sa panahong akala ko wala ng akong pagasa.."

OOUCH!!Sapol ako..Dahil alam ko ako ang dahilan kung bakit nawala ang bagay na meron sya..Ako ang may dahilan kung bakit bumagsak ang lahat ng mga pangarap nya.....PERO KUNG ALAM NYA LANG ANG DAHILAN SYEMPRE HINDI NYA PWEDENG MALAMAN KAYA I WILL KEEP TO MY SELF UNTIL THE DAY I DIE.

THE ART OF LETTING GO (ASHRALD FF)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon