THE ART OF LETTING GO (ASHRALD FF)

B2-SIX

NA/ Sorry sa typo error hun dahil sa sobrang sabik ako magUD nagtitiyaga ako sa mobile...

Medyo nabitin ang POV ni CINDY sa last chapter tuloy ko na dito huh...

____________

CINDY's POV

"Oh Cindy come in.."nakangiting sambit ni KEVIN...

Ngiti lang ang itinugon ko sa kanya hindi ko naman kasi iniexpect na nandito rin pala si PIA sa office nya kaya medyo nabigla ako..

"CONGRATULATIONS SOPHIA...."nakangiting bati ko sa sa kanya..

"Mauna na ako KEVIN huh...Tsaka na lang ulit tayo magusap..."ani ni PIA kay KEVIN parang hangin lang ako na nagsalita ni hindi nga nya ako nagawang tingnan...

"Sige PIA..."matipid na tugon ni KEVIN at hinatid nya ito hanggang pinto..

Bakit ganun ang reaction ni PIA kung dati everytime na nagkakasalubong kami hindi pwedeng walang bangayan hindi pwedeng wala akong maririnig sa kanya pero ngayon parang wala syang nakita...

"Cindy Im sorry about last night magulo lang talaga ang isip ko that time"sabi ni KEVIN

"Why don't you tell me ano ba talaga ang nagpapagulo sa isip mo KEVIN.."

"It's about SOPHIA alam kong meron akong nagawa kung bakit nagiiba sya alam sa loob ng halos tatlong linggo naming pamamalagi sa LONDON napansin ko ang unti unting pagbabago nya aaminin ko CINDY mas naging malalim ang naging pagkakilala ko sa kanya during our stay there may mga moment nga na napapansin ko na wala na ang galit at poot sa mga mata nya kasi alam ko everytime napapangiti ko sya nakikita ko rin na napapangiti ko ang mga mata nya...Sinasabi ko sayo to kasi ayoko na sa iba mo pa marinig at ayokong mag assume na totoo nga ang nararamdaman ko that SOPHIA is inlove with me especially nung naglapat ang mga labi namin"

Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa mga sinabi ni KEVIN pero parang may parte ng puso ko na sobrang nasaktan lalo na sa huli nyang sinabi na naghalikan sila ni PIA walang lumabas sa bibig ko parang unting unting hinihigop ang lakas ko hanggang sa naging automatic na ang pagtulo ng luha sa mga mata ko..

"CINDY it's not what you think hindi sinasadya ang lahat sinasabi ko sayo ang lahat ng ito para hindi mo mamisinterpret kung sa iba mo maririnig kaya its better kung sakin mo na malaman"

"Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko na inamin mo mismo sa harapan ko na naghalikan kayo ni PIA at ngayon iniisip mo na baka mahal ka na ni PIA kaya sya nagiiba paano kung totoo Kevin paano nga kung hindi lang pagkagusto ang nararamdaman sayo ni PIA paano nga kung sa loob ng tatlong linggo na pagsasama nyo sa LONDON ay minahal ka na ng kapatid ko"

"Shhhhh...Cindy alam mo kung gaano kita kamahal at wala akong pakealam kung totoo nga yung iniisip ko na mahal ako ng kapatid mo dahil kahit anong mangyari ikaw lang ang nagmamayari ng puso ko wala ng iba pa at hindi na ako magmamahal ng iba gaya ng pagmamahal ko sayo kaya nga handa kitang pakasalan dahil ikaw lang ang gusto kong makasama habang buhay ikaw CINDY kaya kung ano man ang nararamdaman sakin ni PIA hindi yun kayang tumbasan ng pagmamahal ko sayo"

"Ayoko lang naman dumating yung panahon na pati ikaw isasacrifice ko para sa kapatid ko dahil mas pipiliin ko pang mamatay keysa mawala ka sa buhay ko"

"Hindi mangyayari yun walang sino man ang kailangang magsakripisyo sating dalawa dahil walang sinoman ang makakapagpabago ng katotohanan kung gaano natin kamahal ang isa't isa..."

Wala ng tumugon saming dalawa dahil mahigpit na akong niyakap ni KEVIN habang patuloy pa rin ang pagdaloy ng luha sa aking mga mata..

SOPHIA's POV