THE ART OF LETTING GO (ASHRALD FF)

B2-SIXTEEN

KEVIN's POV

"Kamusta lakad nyo ni CINDY?"tanong ko kay PIa ng naramdaman ko sya na pumasok sa kwarto habang nasa banyo ako at nagpapatuyo ng buhok na nakaharap sa salamin..

"Ok lang naman..Kwentuhan,kamustahan..Maayos naman sya mukha naman syang masaya"tugon nya..

"Good to hear.."matipid kong tugon na ngayon ay lumabas na ako ng banyo at naupo sa gilid ng kama habang nakaupo si Pia sa salamin na tokador at kung may anong pinupunas sa mukha pampatangal yata yun ng make up..

"By the way nakausap ko pala sya about you and open naman sya sa possibility na magkausap kayo one of these days...Para naman maging ok na ang lahat it's been three years alam ko enough na yung time na yun para kalimutan ang past right?"tumayo na si Pia at umupo sa may dulo ng kama na nagyon ay nakatingin na sakin..

"Really?Actually gusto ko na rin sana sya makausap pero nung nagkita kami isang araw sa mall todo iwas sya sakin"

"Nabangit nya nga yung tungkol dun at nagsosorry pala sya medyo nagpanic lang daw sya dahil nawala si JOSEF kaya medyo tuliro pa sya that time pero ngayon anytime willing na sya makipagusap sayo just give her a call anyways send ko na lang yung number nya sayo later"

Tumayo ako nakasandal kasi ako sa head board ng kama at lumapit ako kay Pia..."Thanks for tje effort na ginagawa mo to fixed things between me and CINDY hindi mo naman kailangang gawin ang lahat ng ito"sabi ko sabay hawak ko sa kamay nya..

"Im doing this dahil asawa kita at kapatid ko si CINDY importante kayong dalawa sakin at gusto ko na rin na matapos at makalimutan na natin ang nangyari in the past at hindi mangyayari hanggang hindi kayo naguusap ni CINDY ng maayos na hindi mo naririnig sa kanya na talagang pinapatawad ka na nya pamilya tayo kaya mybe now is the time na ma settle na ang lahat ng issues sa nakaraan"

"Alam mo ikaw na yata ang pinaka understanding na asawa sa buong mundo na kahit alam mo yung nangyari between me and CINDY hindi sumasagi sa isip mo..."Di ko natuloy yung sasabihin ko ng biglang pinigilan ako ni PIA..

"Sumagi sa isip ko na may posibilidad na manumbalik yung feelings nyo towards each other hindi ako ganun ka praning no alam ko at secure ako sayo KEVIN alam ko na hindi ka makakagawa ng anong bagay na makakapagpasakit sakin at ganun din si CINDY I trust her alam ko at sigurado ako na matagal na syang nakapag move on at nakapag let go hindi naman yun uuwi sa PILIPINAS kung may bitterness pa rin sa puso nya ano masukista lang alam nyang kasal na tayo then uuwi sya dito para pasakitan lang ang sarili nya...Im sure nakalimutan na rin ni CINDY ang lahat at same as you Hon"

Hindi ako kagaad nakatugon sobrang nalilito ako sa mga nangyayari OO masaya ako kasama ni PIA na akala ko nakalimutan ko na talaga si CINDY pero may part ng puso ko na kumokontra...HINDI ako kailangan maguluhan mahal ko si PIA alam ko nabigla lang ako sa mga kaganapan ngayon sa biglang paguwi ni CINDY dito sa PILIPINAS..

Nagpaalam muna si SOPHIA na magshoshower at ako bumaba muna sa may VERANDA para magpahangin kumuha muna ako ng isang lata ng beer bago lumabas...

Nagfaflash back sa alaala ko ang lahat yung unang araw na nakita ko si CINDY sa mall after three long years nag freeze ang mundo ko that moment hindi ko inaasahan ang pangyayaring yun na makikita ko sya na kasama ang anak namin bigla kong naisip that time na kung sana hindi ko sya niloko at sinaktan sana masaya kami at buong pamilya...Pero hindi ko pwedeng iabsorb sa utak ko ang thoughts na yun dahil meron ng Sophia sa buhay ko ngayon si CINDY ay bahagi na lang na nakaraan at mananatili na lamang syang nakaraan...

Kaagad tumunog ang cp ko nag flash ang number CINDY MONTEREAL business card galing kay PIA....Lalo tuloy ako na guilty na sa sobrang tiwala sakin ni PIA paano ko sya magagawang saktan...Hindi ko sya sasaktan,,Pangako...