THE ART OF LETTING GO (ASHRALD FF)

TWENTY FOUR-

CINDY'S POV

Matapos iannounced ni JOSEF ang muling pagbabalik so sa RAMA sabay sabay na nagtayuan ang mga bisita at nagpalakpakan feeling ko mas naeexcite pa sila kesa sakin...At nabaling ang tingin ko kay SOPHIA..I can see to her face na talang threathen sya sa muling pagbabalik ng reyna ng RAMA at ng buong modeling world...

Ngayon i prove nya na talagang magaling sya kapag nag face off kami sa final screening ng audition para sa Super model of the world..HINDI LANG ALIKABOK ANG IPAPAKAIN KO SA KANYA !!

Inabot sakin ni Josef ang mic para magbigay man lang ako ng konting speech..Tumayo ako mula sa pagkakupo..

"First of all I would like to thank you all for coming here to night to celebrate with me..Hindi ko inexpect na sa loob halos ng isa't kalahating taon na nawala ako ay nandyan pa rin kayo...Akala ko mahihirapan na akong bumalik sa trabahong minahal ko ng lubos pero sa tulong ni MR.Kevin Ricafuerte muli ay binigyan nya ako ng chance na ipagpatuloy ang pangarap ko...And once again as I enter this path again sisiguraduhin kong mas pagbubutihin ko...And gusto ko na rin i take ang opportunity na to na sabihin sa inyo na I submitted my application to compete para sa SUPERMODEL OF THE WORLD and the officials told me na pasok ako sa final screening at once malagpasan ko yun ako na ang ipepresent ng bansa for that prestigious competition..And gagawin ko ang lahat to win the title para sa inyo and for the country"pahayag ko...muli tumayo ang mga bisita at nagpalakpakan....

EAT YOUR HEART OUT SOPHIA!!!KUNG MAGKAKAHARAP MAN TAYO SA FINAL SCREENING I WILL MAKE SURE IKAW ANG UUWING LUHAAN...

Lihim akong napangiti ng tumayo si Sophia at lumabas..Hindi nya siguro nakayanan ang sinabi ko...kitang kita ko yun sa expression ng mukha nya..Yung nakangiwi na ewan..

ANG DATI NYANG INIIDOLO MAKAKALABAN NYA SA ISANG MABIGAT NA COMPETITION...AKO NA NAGTURO LANG SA KANYA KUNG ANO MAN ANG NALALAMAN NYA....BE SCARED SOPHIA THIS IS THE START NA PABAGSAKIN DIN KITA GAYA NI JOSEF RICAFUERTE..

Tinatanaw ko si Sophia hanggang sa tuluyan na syang mawala sa paningin ko...

SOPHIA 'S POV

"NO WAYYYY!!!"sigaw ko nandito ako ngayon sa rooftop....hindi na makayanan ang makipagplastikan kay Cindy Montreal dahil deep inside galit ako sa kanya........

Hindi lang dahil sya ang bida ngayon may mas malalim pang dahilan...

FLASHBACK**

"Hello"nanginginig pa ang boses ko habang binibigkas ang maikling katagang yun habang hawak hawak ang kapiraso ng papel na may number ni RICARDO MONTEREAL na aksidenteng nahulog nung nagaayos ako ng gamit ni CINDY..

"WHO'S THIS?"tanong nya mula sa kabilang linya..

"Anak nyo po..."deretso kong tugon.

"CINDY anak....Hindi ko inexpect na tatawagan mo ako after noong huli tayong nagkita na ibinigay ko sayo ang pitcure at ang sulat it's been three years since then"mangiyak ngiyak na sabi nya..

It means napakalaki ng kasalanan ng tatay ni Ms. Cindy sa kanya para hindi sila magkita sa loob ng tatlong taon......

Parang pinunit ang puso ko..Talaga bang si Cindy lang ang kinikilala nyang anak nalimutan na ba nya na may isa pa syang anak na bigla na lang nya iniwan ng hindi man lang nya nasilayan...Pero hindi pa naman huli ang lahat para makilala nya ako..kung kikilalanin nya ako sobrang magiging masaya ako dahil magkapatid kami ni Ms.Cindy pwede ko na syang tawaging ate Cindy...

HELLO ANAK ..Nandyan ka pa ba?"

"Pwede po ba tayong magkita?"deretso kong tanong ni hindi ko na nga sinabi sa kanyar kung sino ako hinayaan ko na lang na isipin nyang ako si Ms.Cindy..Natatakot din kasi ako sa posibilidad na hindi nya ako tangapin...Pero kung sakaling magkakaharap kami at alam nyo na yung tinatawag nilang lukso ng dugo baka maramdaman nya..