Aşk mı İntikam mı?

33- Deşifre Olmak

Multimedia'da Oylum'u göreceksiniz. Bana ulaşan, @AysuDalgic adlı okuyucunun hazırlamış olduğu ufak ama harika bir tanıtım videosu var. Multimedia'ya koyamadım ama yoruma linkini atacağım. Linki açamayanlar için, Youtube'ye: Aşk Mı? İntikam Mı? --Wattpad-- Fan Yapımı Tanıtım  yazıp izleyebilirsiniz. Ben çok sevdim. Umarım sizde beğenirsiniz. Eğer sizinde çalışmalarınız varsa, yayınlayabilirim. :) Keyifli okumalar ve izlemeler!

-33-

Bazen, yapılacak çok bir şey kalmadığında, geriye sadece bir şey kalırdı. İnkar etmek. Şuan bunu uygulamam gerekiyordu. Yoksa Deniz ve arkadaşlarından kolay kurtulamayacaktım.

Deniz, “Derdin ne kızım senin? Ne diye tekrardan hayatımıza giriyorsun?” diyerek üstüme gelmeye başladığında onu sert bir şekilde ittirdim. “Sakin ol!”

“Senin ne bahsettiğin hakkında bir fikrim yok!” meydan okuyarak, geriye çekildim. Deniz ise sinirden kudurmuş gibi duruyordu.

Deniz sinirle soludu. “Bana bak Suyla! Aptal ayaklarına yatmayı keste ne bok yemeye tekrardan hayatımıza girdiğini açıkla!”

Deniz'i hiç bu kadar sinirli görmemiştim daha önce. Şimdi ise zaten kocaman olan gözlerini daha da pörtleştirerek bana bakmayı sürdürüyordu. Miray ve Şule ise Deniz'in tam tersi olarak, sessizliklerini koruyorlardı.

“Seni ilk tanıdığım günden beri, bana 'Suyla' deyip duruyorsun, sesimi çıkarmıyorum ama artık yeter! ”

Tekrardan onların hayatlarına girmenin kolay olmayacağını tahmin etmiştim. Ama bu kadar da çok zorlanacağımı açıkçası beklemiyordum. Özellikle Deniz'den, böylesine bir tepki hiç beklemiyordum.

Deniz, işaret parmağını, bana doğru salladı. “Neden tekrardan aramıza girdiğini açıklaman için sadece beş dakikan var! Eğer anlatamazsan, olacaklardan ben sorumlu değilim!”

Saçımı geriye ittirdim. “Senin saçmalıklarını dinlemek zorunda değilim!” Adım atmama izin vermemişti ama. Sinir kat seviyem yukarılara çıkarken, daha da çok çuvallıyordum. Bir an önce şunlardan kurtulmam gerekiyordu.

“Açıkla dedim sana. Yoksa hemen şimdi Burak'ın yanına gidiyorum!”

Daha her şey yeni başlıyordu. Almam gereken bir intikam, hesap sormam gereken biri vardı. Her şey yeni başlıyorken bu kadar kolay veda edemezdim.

Şule ve Miray, sanki hiç burada yokmuş gibi davranarak, Deniz'in kolunu sıkıca kavradım. “Bana bak kızım! Seninle uğraşmak istemiyorum! Def ol git!”

“Gitmiyorum!” diye cırtlak bir sesle bağırdığında, kulaklarıma acımıştım. Şu kızı dinlemem yetmiyormuş gibi, bir de kulaklarıma zarar veriyordum.

“Neler oluyor burada?”

Burak, gözlerini ovuşturarak yanımıza geldiğinde bana sinirli bir şekilde baktı. Az önce ona yaşattıklarımı hatırlayacak olursam, bu gayet normal bir durumdu. “Bir şey yok!” diye tısladığımda, hiç orada yokmuşum gibi, Denizle konuştu. “Ne oldu Deniz? Niye avazın çıktığı kadar bağırıyorsun?”

Beni bir hiç yerine koyması sinirlerimi fazlaca bozarken, “Yine aynı şeyler!” diye mırıldandım. “Bu kızın sorunları var. Hayal dünyasında yaşıyor. Hala beni o hiç ismini bilmediğim kız olmakla suçluyor! ”

“Deniz! Yeter ama! Gerçekten sıktın artık!” diye söylenen Burak'a fazlasıyla minnettardım. “Burak'ı duydun. Beni rahat bırak!”

“Burak! Ben bu sefer gerçekten ciddiyim! Telefonda konuşurken duyduk! Senden bahsediyordu...” diye konuşturmasını sürdürürken, neler yapmam gerektiğini düşünmeye başladım. Yoksa yarrağı yemiştim.