Aşk mı İntikam mı?

13- Yeni Kimlik

Multimedia'da Suyla var.

-13-

Kısa bir duş aldıktan sonra üzerimi giyindim. Hala titriyordum. Duşumu bile zar zor yapmıştım. Yüzme... Kesinlikle bana göre değildi. Bir daha suyun içine girmek istemiyordum. Ama zorundaydım. Burak'tan intikam almak istiyorsam, yapmalıydım.

İlk başta duyunca kulağa çok saçma geldiğinin farkındayım. Burak'tan, intikam alacağım ama yüzmenin ne alakası var diye çok düşündüm. Hala da düşünüyorum. Bana hala mantıklı gelmiyordu. Ama Lara, Aras ve Gece'ye göre zorundaydım. Nedeni mi?

Burakla tekrardan karşılaştığımda, benden şüpheleneceğinden emindim. Fazla bir değişim yapmayacaktım. Saç rengim ve göz rengim değişecekti sadece. Bir de duygularım. Hepimiz, beni test edeceğinden emindik. Bunun için Gece, kağıda Burakın benim hakkımda bildiklerini, korkularımı falan yazdırmıştı.

Böyle düşününce kulağa gayet de mantıklı geliyordu.

Saçlarımın ıslaklığını havlu ile kuruladım. Kurutma makinası kullanmıyordum. Anında kıvrılan saçlarımı çok seviyordum. Aynaya baktığımda bir tuhaf hissediyordum. Yeni saçlarımı beğeniyordum ama eskilerini özlemiyor değildim. Daha güzel gözüküyorlardı yeni halleriyle ama özlüyordum işte.

Aşağı inerken sevdiğim bir şarkıyı mırıldanmaya başladım. Gece, ise televizyon izliyordu. Gece'nin önünde duran sehpadan telefonumu elime aldım. Kilidimi açtıktan sonra rehberden Lara'yı buldum. "Alo?" diye seslenirken Gece de bana bakmıştı.

Lara'nın sesini duyduğumda rahat hissetmiştim. Bir anda. Tüm titremelerim duruvermişti birden. “Hala fakültedeyiz.” deyip ofladı. Benim
aksime okula
gidiyorlardı. Ben gidecek
cesaret bulamamıştım. Ondan dolayı gitmiyordum.
Asıyordum da denilenebilirdi.
Lara da Aras da gitmek istemiyorlardı. Benimle birlikte kalmak istiyorlardı ama benim yüzümden asmalarını istemiyordum.

“Gelirsiniz birazdan. Bir yere kaçmıyorum ya.” dedim gülümsemeye çalışırken.

“Benim hakkımda bir şeyler diyorlar mı Lara? Benim hakkımda, Burak hakkında...” diye sordum. Merak
ediyordum. Fakültemizde
kendi halinde olan
insan bulmak gayet zordu. Herkes her an
dedikodu yapardı.
Kızlarımız zaten 'ayaklı
magazin torbası'ydı. Ben öyle adlandırıyordum en azından.
Bir yerde duyduklarını, gördüklerini, hemen anlatan cinsten kızlarla doluydu. Böyle de güzeldi okulumuz (.)

“Yani... Şey...” diye kekelemeye başladığında acı bir şekilde gülümsedim. Tam tahmin ettiğim gibi. Ayaklı magazin torbalarımız hemen yaymıştı herkese.

“Tamam. Ben anlayacağımı anladım. Hoşça kal.” dedikten sonra telefonu kapadım. Oflarken cebime koydum. Ellerimi saçlarımın arasında gezdirirken Gece'nin beni izlediğini fark ettim. “Şimdi ne yapmayı planlıyorsun?” diye sorduğunda anlamsız anlamsız ona baktım.

“Ne demek istiyorsun?" diye sordum. Ne demek istediğini anlamamıştım. Dünden beri şifreli bir şekilde konuşuyordu. Ne dediğini gerçekten anlamıyordum.

“Bu intikam işinden vazgeçmeliyiz.” dediğinde ilk önce inanamayarak ona baktım. Daha sonra da kahkaha atmaya başladım. Sanırım az önce  dediği şeyi kulakları duymuyordu. Benden vazgeçmemi istiyordu. Üstelik bu intikam planlarını ortaya kendisi atmışken.

"Benimle dalga mı geçiyorsun sen?"

“Hayır. Ama sonunda üzülen taraf sen olacakmışsın gibi duruyor.” dediğinde ellerimi saçlarımdan çektim. Benden emin değildi. Bu işin sonunda benim yenik düşeceğimi düşünüyordu. Belki de yine haplara sarılacağımı düşünüyordu. Belki de bu sefer daha kolay olsun diye kendimi jiletleyecektim. Sanırsam bunu bile düşünmüştü.