Jade
Kung bibitaw nang mahinahon,
ako ba'y lulubayan ng ating
Mga kahapon na 'di na kayang ayusin ng lambing?Mga pangako ba'y sapat na upang muli tayong
Ipagtagpo ng hinaharap?Ba't pa ipapaalala?
'Di rin naman panghahawakan
Ba't pa ipipilit
Kung 'di naman (kung 'di naman) tayo ang
Para sa isa't isa?'Di ba, sinta, tayong dalawa lang noon
Para sa isa't isa? Oh, whoa
Ba't 'di sumang-ayon sa atin ang panahon?Siguro nga'y wala nang natira
sa mga sinulat mo na para sa 'kin
Alam kong luha ang bumubura
ngunit hayaan mo na langWalang saysay ang panalangin ko
kung 'di ako ang hahanapin mo
Kahit sigaw pa ang pagsamo ko sa 'yo,
bakit 'di mo dama 'to?"Nandito ko lang pala."
Napahinto ako sa pagtipa ng gitara ko at pagkanta. Shocks! Anong ginagawa niya rito?
Sa totoo lang, hindi ko alam kung bakit ba nakaupo pa rin ako rito kahit naiilang ako. Hindi ko rin ma-gets kung bakit ba siya nandito.
Napabuntong hininga ako. Shocks! Kaya mo 'to Jaja.
"Bakit?" baliwala kong sabi.
Shocks naman kasi. Ang hirap naman mqgpanggap na ayos lang ako kahit apektado ako ng presensya niya.
"Ayos ka lang?" tanong niya.
Napataas ang kilay ko saka ko siyang sarkastikong nginitian. "Do I look okay?"
Sumeryoso siya. Hindi ko alam pero parang malungkot 'yong mata niya.
"I'm sorry," sabi niya.
Hindi ko alam kung saan nanggaling ang kirot sa puso ko. Alam ko namang hindi dapat, pero parang may sakit akong nararamdaman.
"Sorry for what, Ken?" sabi ko bago ako nagpilit ng isang ngiti.
Ngumisi siya. Para bang may itanatago 'yong mga mata niya. Shocks!
"I miss how you call me Ken Ken."
Shocks! Biglang uminit 'yong gilid ng mga mata ko. Inayos ko ang gitara ko saka ako tumayo."Mauna na ko. May gagawin pa pala ko."
Lalagpasan ko na sana siya nang bigla niyang hawakan 'yong braso ko. Napatingin ako ro'n bago nagtama 'yong paningin namin.
Shocks! Bakit ganito siya?
Parang nanghihina ako sa mga tingin niya. Shocks! Hindi ko alam kung ilusyon ba 'to pero parang dinunudurog 'yong puso kong nasasaktan 'yongmga mata niya.
Shocks, Ken! Bakit pakiramdam ko may tinatago ka?
"Ten minutes, no five minutes, Jaja. Let's talk, please," pakiusap niya.
Napahinto ako sabay tingin sa kamay niyang nakahawak pa rin sa braso ko.
"Why?" tanong ko.
Huminga muna siya nang malalim bago magsalita. "I'm sorry. I blocked you."
Ngumiti ako nang pilit. "No need. Hindi mo naman ako obligasyon. Besides, option mo 'yon."
"I thought you and Josh will be okay. . ."
"That's why you can't fight for your fucking feelings," putol ko sa kaniya. Napahinto siya. Siguro hindi niya in-expect na masasabi ko 'yon.
Shocks! Kahit ako hindi ko inasahang masasabi ko 'yon. Assume-era yata ako sa sinabi ko.
![](https://img.wattpad.com/cover/267500863-288-k962660.jpg)
BINABASA MO ANG
HER ESCAPE (SB19 Fan Fiction #2) [COMPLETED]
फैनफिक्शनSa mundong puno ng pagsubok at pagbabakasakali, marami sa atin ang pinipiling tumakas at takbuhan ang mga dapat ay hinaharap. Kasama na yata sa salitang "mabuhay" ang"lumaban", pero kasama rin sa iba ang salitang "takasan". Jaja is one of those who...