HER ESCAPE (SB19 Fan Fiction #2) [COMPLETED]

KABANATA 65

Jade

Ilang araw ko nang iniisip 'yong actions ni Ken. Shocks! Last time I checked ayos kami. He's sweet and caring. Pero simula nang umuwi siya sa province nag-iba siya. He didn't even bother to text or chat me. Sabi niya may sasabihin siya pagbalik, pero mukhang nakalimutan na niya.

Naisip ko rin 'yong mga pictures na kumalat. Although, they cleared na wala namang something sa kanila ni Eris, pero shocks naman, iba kasi 'yong nakikita ko.

"Hey, Boss. Ayos ka lang?"

Bumalik ako sa kasalukuyan nang tawagin ako ni Josh. He's driving while I am here, sitting beside him.

I felt guilty. Siya 'yong kasama 'ko pero bakit ba naiisip ko si Ken. Shocks! This is really unfair on his part. He's the one who's with me all the time. Pero dahil lang sa nangyari no'ng gabing 'yon parang naguluhan na naman ako.

Jade, nakapag-decide ka to give him a chance, 'di ba? Give him a chance. He deserves it.

I cleared my mind. Shocks. Kaya ko 'to. Hinarap ko siya saka ako ngumiti. "Yeah. Sorry. Kinakabahan lang ako."

Ngumiti siya habang nakatingin sa daan. Nagulat ako nang hawakan niya 'yong kamay ko saka iyon marahan na pinisil. "Kahit anong mangyari nandito lang ako, Boss. Hindi kita iiwan."

Shocks! Iyon na naman 'yong pakiramdam na secured ako. Tuwing magkasama kami pakiramdam ko walang masamang mangyayari sa akin at lahat kakayanin ko.

"Thank you, Ssob. Thank you kasi lagi kang nandiyan," I sincerely said.

Nagulat ako nang ihinto niya ang sasakyan. Inalis niya 'yong seatbelt niya para maharap ako nang maayos.

Kumabog 'yong dibdib ko nang seryoso niya kong titigan. "You know I can do anything amd everything just to make you happy, Boss. Because that's what you deserve. You deserve to be happy. You deserve the world. You deserve me."

Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Sa totoo lang na-overwhelmed ako.

Deserve ko ba 'yong kagaya mo?

Hinawakan niya 'yong pareho kong kamay. He looked straight into my eyes. Shocks! Bakit parang mabibingi ako sa sobrang lakas ng tibok ng puso ko.

"Kung may doubt ka about your worth, let me show how worthy you are, boss. You deserve to be loved. You are worthy enough to be happy. And I want to make you happy, because I like you. . . I love you, boss."

Hindi ko alam kung bakit ganito 'yong nararamdaman ko. It feels so good to have someone who's making you special and loved. Kulang ang salitang overwhelmed. Pakiramdam ko ang swerte ko.

Napalunok ako nang unti-unti siyang lumapit sa akin. He placed his hands on my face at dahan-dahang inilapit ang mukha niya sa mukha ko. Shocks! Josh, 'yong puso ko parang sasabog na.

Hindi ko alam, pero I closed my eyes and waited for the next thing to happen. The next thing I know was his lips in my forehead. He kissed me on my forehead. Shocks.

He envelope his arms on me. Dahil yakap niya 'ko, ramdam ko ang lakad ng tibok ng puso niya. Sana lang ay hindi niya marinig ang puso kong kabado rin. "Not yet. I wanna kiss you when you say "yes" to me. Hindi ako nagmamadali, boss. I can wait. Hihintayin kita kasi mahal kita."

Hindi ako sumagot. Hindi ko kasi alam ang isasagot ko. Shocks naman! Parang umurong 'yong dila ko.

Pinakawalan niya 'ko at umayos ulit sa puwesto niya at nagsimulang mag-drive. Medyo matagal din naging tahimik bago siya nagsalita.

"Hindi kaya magalit sa'yo si Becca, boss?"

Napangiti ako nang maalala kong s-in-et up ko si Becca para magkita sila ni Stell. I told her to meet me somewhere para makapag-usap sila ni Stell.