AMRIYA (Hatsabibiyar Aljana)

CHAPTER 11

⚖ HOME OF QUALITIE'S WRITERS ASSOCIATION 📚

A BANGAREN KHADIJA

Rufo kofar dakin tayi sannan ta zauna bakin gadon. Kuka Salmah take cen ciki ba'a jin sauti. Idan ta fara irin haka ba wanda yake iya lallashin ta, har Khadija ba abinda take iya fada da zai sassauto ta. Idan wani abun ya faru tafi son a barta taci kukan ta, hakan ne zai sa ta samu sauki a zuciyar ta kuma idan ta gama kukan zata manta da damuwar ta. Amma ganin ta cikin damuwa nasa ita ma Khadija na shiga damuwa. Amma duk da haka tafi son ace Salmah tayi juyayin ta anan kusa da ita da ace basu san inda take ba. Domin tsawon kwanaki kenan suna neman ta lungu da sako na garin, hakan ba karamin tayar da hankalin Khadija yayi ba, amma jiya wajen karfe uku na asuba lokacin da taji ana konkwasa kofa, nan da nan ta gane Salmah ce.

Fadawa jikin Khadija Salmah tayi tana kuka, lokacin da ta bude mata kofa. Khadija tayi kokarin jin inda taje amma taki magana. Tun.. jiyan shuru tayi taki magana. Tayi kokarin ta fada mata irin neman ta da suka yi ita da Ammar, amma bata nemi ta saurare ta ba.

“Na hada miki breakfast  ko zaki ci?” Cewar Khadija.

Gyada kai Salmah tayi, sannan tace mata tana son a barta ita kadai kuma sai an jima zata ci abincin.

Ok, Khadija ta amsa da shi kafin ta fita daga dakin.

Zaunawa tayi falo tana jiran Ammar domin tuni tayi masa waya Salmah ta bayyana. Kuma yace mata yana zuwa nan da wasu mintuna. Salmah ta fada mata kar ta yi wani abun, amma ba zata iya hakan ba. Ba zata iya lallashin ta ba amma wata kila ta dan sauko idan suka yi magana da Ammar.

Sai da ta sake jira kamar na rabin awa kafin Ammar yazo.

“Sorry, na makale ne a gosulo.” Cewar Ammar lokacin da ta bude masa kofa.

Gaisawa suka yi sannan tayi masa iso zuwa ciki.

Ammar daga kallon sa zaka gane duk ya fita hayyacin sa. Dan kamar wanda aka kwato a bakin kura.

“Ina take?” Ya tambayi Khadija.

“Gaskiya tana cikin damuwa sosai. Kuma nasan zata ji haushi kan kiran ka da nayi. Amma nasan tana da bukatar ka a halin yanzu.”

“Kar ki damu Khadija zan yi iya kokari na. Nagode da kira na da kika yi.”

“Tana ciki.” Khadija ta fada tana nuna masa dakin ta.

Ok yace sannan ya nufi dakin.

Komawa Khadija tayi ta zauna a falo, cike da fargabar abinda zai biyo baya. Tana sa ran komai ya daidaita tsakanin masoyan.

Shiga dakin Ammar yayi cikin sanda. Ya tarar da Khadija kwance ta ba kofa baya. Yayi tunanin ko bacci take, amma yaji kamar alamun shasheka.

“Khadija nace miki sai an jima zan ci abincin. Ki rabu da ni please.”

“Ni ne.” Ammar ya fada a sanyaye.

Koda taji muryar shi, ta juyo ta kalle shi sannan ta tashi zaune da sauri. Ammar yaji ba dadi ganin yanda fuskar ta ta sauya tsabar tasha kuka.

“Me kake yi anan? Ka bar nan ko kaga bacin raina yanzu.” Khadija ta fada cikin sigar barazana. Shi kuwa Ammar ko a jikin sa domin baida tunanin tafiya yanzu bayan shafe tsawon kwanaki yana neman ta.

“Calm down please Salmah, magana kawai nake son muyi a nutse.”

“Ni kuwa nutsuwar ce bana bukata okay? Ka shafa min lafiya kawai. Kai ne mutum na karshe da zan so gani a halin yanzu.” Salmah ta fada da dan daga murya.

Fara matsowa a hankali inda take yayi.

“Ammar kar ka karaso inda nake.” Ta fada tana mai jefo masa pillow shi kuwa ya cabe kafin ya kai ga jikin sa.