Campus Hunter (Hunter Series #1)

Chapter 6: Three O'clock

I slowly opened my eyes. Bumungad sa akin ang madilim na kuwarto. Tanging lampshade lang ang nakabukas.

I got up from my bed and looked around the room. Charlotte and Pat seem to be sleeping soundly.

I glanced at the clock hanging on the wall next to the entrance. The time is 2:45 am, napahaba ang tulog ko.

Napahawak ako sa tiyan ko nang tumunog ito. I cautiously left the room and headed to the kitchen. Lunch is my last meal. Matapos ko kasi maglibot sa academy ay natulog na ako.

Pagbukas ko ng ref ay tubig lang ang nakita ko. Napakamot ako ng ulo, wala man lang pagkain?

I went back to our room and took my ID and wallet. I tied up my long blonde hair. I went out carefully and made sure no noise came out.

Binuksan ko ang pintuan ng unit namin at sumilip muna sa labas. Tinignan ko ang CCTV sa hallway namin. Hindi naman siguro ako mapapagalitan ng school security? Gutom na talaga ako.

Tinalukbong ko ang hood na nasa likod ng jacket ko upang walang makapansin sa blonde kong buhok. Maingat kong sinara ang pinto at bumaba sa ground floor. Tahimik ang buong building na lahat ay tila nasa malalim na pagtulog.

I noticed the dark atmosphere when I stepped out to the Maximus One Building. Only buildings rented by students are equipped with electricity.

Bakit wala man lang ilaw ng mga poste dito? Ang mahal ng tuition fee pero nagtitipid sa kuryente.

Buti na lang sanay ako sa dilim dahil tuwing gabi o madaling-araw ang part-time job ko sa Azra.

Sobrang tahimik at tanging mga dahon sa puno na sumasabay sa hangin lamang ang nadidinig ko. I felt the strong wind, mabuti na lang at nag jacket ako.

Agad akong nakakita ng vending machine kaya lang nakapatay ito. Napahawak ako sa tiyan nang tumunog ulit ito.

Ang sabi sa akin ni Mario huwag na huwag daw ako magpapagutom dahil hindi daw ako makakapag trabaho ng maayos. Ngayon ko lang naranasan ang maghanap ng pagkain. My mom and Mario always prepare snacks for me. 

Patuloy akong naghanap ng vending machine. Sa ganitong oras alam kong sarado na ang canteen. Nakakainis at hindi ko dinala ang tablet ko, wala tuloy akong map. Saan pa ba nakalagay ang ibang vending machine?

Habang naglalakad ako ay may narinig akong tunog. Huminto ako at pinakinggan ko ito ng mabuti.

I heard a noise nearby as I walked. I stopped and listened carefully.

Is it a woman's voice?

I could hear more female voices.

Naglakad pa ako patungo sa gusali. Mula sa munting liwanag mula sa buwan ay napansin ko na nasa Socrates Building ako kung saan nandito ang Ingenium hall at ginanap ang orientation kahapon.

I closed my eyes so I could hear the sound better.

They are crying. Why are they sobbing?

Pahina nang pahina ang tunog subalit parang may nag-uudyok sa akin na tumungo sa tunog na 'yun.

Ihahakbang ko na sana muli ang mga paa ko but I stopped because I could smell something fragrant.

Pagdilat ko ay napaatras ako nang mapansing may tao na pala sa harapan ko. Isang lalaking blonde ang buhok. Nakasuot siya ng black jacket. Bakit hindi ko naramdaman ang lalaking ito kanina?

Mabilis akong lumayo sa kanya subalit mabilis din siyang nakalapit sa akin at bigla niyang tinakpan ang bibig ko.

"Shh, stay still," the man whispered to me.