I saw Kurt standing one meter away at bakas sa mukha niya ang pagkagulat. Mukhang napansin niya ang sira-sira kong damit. Lumakad siya ng mabilis pero agad akong pumasok sa unit. Ayoko munang makausap siya.
Narinig ko siyang kumatok sa pinto. "Stella, please open the door." Kahit soundproof ang room ay dinig ko ang mahina niyang boses. I ignored him and I immediately went to the comfort room.
Tinanggal ko na ang mga damit ko at agad na tinapon sa basurahan. Baka mapansin kasi ito nila Charlotte. Naghilamos ako at nilinis ang ilang bahagi ng sugat na hindi nagamot ni Luke.
Kinuha ko ang bathrobe na nasa cabinet at sinuot ito.
I looked at the door when I heard a knock. Paniguradong alas-singko na kaya't gising na ang buong Academy. "Stella, bababa lang kami ni Pat para bumili ng breakfast."
"S-sige C-charlotte." Nanunuyo ang lalamunan ko.
I looked in the mirror and saw bruises on my face. Paano ko kaya ito ipapaliwanag?
I took a deep breath before I went out to the comfort room.
Pagsara ko ay agad akong nagtungo papunta sa kuwarto.
"Stella." Napapitlag ako sa aking nadinig. I slowly turned around. I saw him standing next to the sofa. Paano siya nakapasok dito?
"Charlotte let me in," he replied as if he had read the question in my mind. Dahan-dahan siyang lumapit sa akin kaya napaatras ako. I hugged my body when I remembered I was wearing a bathrobe!
Napakapa ako sa likod nang maramdaman ang malamig na dingding. Wala na pala akong aatrasan.
Kurt was already in front of me and I pushed him with my left hand but I had no strength and my hand remained on his chest.
Hinaplos niya ang aking mukha. Magkasalubong ang kilay niya na nakatingin sa akin. Bakas sa kanyang ekspresyon ang galit. "Who did this to you? "I couldn't answer and kept staring at him.
"Argh!" I screamed in pain when he grabbed my right arm.
"I'm sorry," he said worriedly. He touched my chin to face him. "What happened? Who did this to you?" He asked emphatically. Hindi ako makasagot at nanunuyo na ang aking lalamunan.
"Remember this Stella, you can trust me. Please tell me everything. I will take revenge on you. I will never forgive whoever did this to you." He looked me in the eye and gently touched my cheek.
"Stella I'll do everything to find justice for you and for your brother just trust me." I could clearly see his sincerity. Ang kanyang emosyon ngayon ay tila nagpaalala sa akin sa karanasan naming dalawa sa ilalim ng cherry blossom tree sa Japan.
Hindi naman niya kailangan gawin ito. Dahil kami na ng Phoenix ang bahala doon. Ano ba ang magagawa ng isang hindi Hunter?
"W-why?" Naguguluhan ako sa kanya. Parang déjà vu ang pagkakataon na 'to para samin.
"I love you so much Stella. I don't care if you don't love me back." Bumilis ang tibok ng puso ko. This is my second time I heard this from Kurt but why does my heart feel more strange?
He looked at my lip and touched it with his thumb. Hinawakan niya ang bahagi na may sugat. Unti-unti niyang nilapit ang kanyang mukha. Nang magtama ang tungki ng aming ilong ay naramdaman ko ang init ng hininga niya. Gusto ko siyang itulak subalit hindi ko magawa dahil tila pinipigilan ako ng aking sarili. Naramdaman ko ang mainit na labi niyang lumapat sa labi ko. Marahan ang kanyang halik; dahan-dahan na waring iniingatan. Napapikit ako sa kakaibang sensasyon at hindi ko matukoy ang pakiramdam na ito subalit gumanti ako sa kanya. Parang gusto nang kumawala ng puso sa dibdib ko.
BINABASA MO ANG
Campus Hunter (Hunter Series #1)
PoetryFormer Title: Intelligent Academy Stella Hamilton is not a typical college student. She stays at Azra Bar every night after classes to accommodate unusual clients. However, she was unable to do so after being transferred to the Intelligent Academy...