Oldukça uzun bir aradan sonra, tekrardan merhabalar... Oylar verilsin, yorumlar yapılsın ve en en kısa süre içerisinde de yeni bölüme kavuşulsun o zaman. Özledim sizleri! Keyifli okumalar!
@tanssella & @kdermanserisi olan Instagram hesaplarımızı eklemeyi unutmayın <3
🏹
Boy Epic - Scars
Hans Zimmer - Mombasa
Bad Omens - The Death Of Peace Of Mind
The Wekeend - Heartless
Daniela Andrade - Crazy
Gece Yolcuları - Meyhaneler Sen
Gözlerinde başlayan bir yangında kaybedilen canların cesetleri, kül.
O cesetler şimdi içimde yeniden var olmak için, kalbimi zehirliyor, çürük gül.
44. GECENİN KUKLALARI
Bazı geceleri uyuyamam.
Gözlerimi kapattığım anda kulaklarımda çınlıyor çünkü. Onlar. Örümcekler. Tam sekiz kez öldüğümü, yaşadığımı; yenildiğimi, vazgeçtiğimi, intihar ettiğimi, hayata tutunduğumu ve başaramadığımı hissederim. Çünkü o böceğin sekiz bacağı vardı. Karanlığa kucak açtığım ilk anımda ilk önce seslerini, ardından bacaklarını hissederdim. Sekiz bacaklı olan o böcek, her bir bacağıyla zihnime dokunup beni zehirlerken benim tek yapabildiğim uyuyamamaktı. Bir. İki. Üç. On bire kadar say. Geçer. On bir bile bana yardım edemiyordu. Çünkü on bir, sekizi besleyen silahtı.
Sırılsıklam bir şekilde doğrulurdum yatakta. Kalbimin atışları oldukça yavaştı. Bunu her şeyin başında çok garipsemiştim. Çünkü benim kalbim, hızlanmaya alışkındı. Zayıfça atıyor olmasından ziyade, zayıfça attığını bana hissettirmeyi ihmal etmiyordu. Uyuyamazdım.
1 yıl 6 ay boyunca, örümceklerin 8 bacakları her gece bana göründü.
Ve ben ağlayamadım.
En son ağladığım anı hatırlar, kendime verdiğim sözü aklımdan onlarca kez getirerek kendimi sıkardım.
O geceyi hatırlardım.
Mesleğim bana veda ettiğinde, döktüğüm son göz yaşlarımı da onun yanına gömmüştüm. Avuç içim bir mezarlıktı ve ben tüm her şeyimi sağ elimdeki avucuma gömmüştüm. O günden sonra her şeyi yutan o mezarlığı hiçkimse görmesin diye her zaman bandajımla uyurdum. Çünkü o gece bunu yapmama izin verilmemişti.
Mayıs'ı mahveden, Kerem'i ölümden son anda kurtaran ve benim mesleğimi benden alan o gece.
Geriye bıraktığı tek şey, 8 bacaklı örümceklerdi.
Kaçamıyordum.
Tıpkı şu ana benziyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARA DERMAN
Teen Fiction"Ve artık ben, kendi avuçlarımda, kendi felaketimin izlerini taşıyordum." ♫ Soğuk bir Eylül gecesi, Babası nefret ettiği bu hayattan göçüp gitmesine rağmen onun varlığına inan o kızın, o gecede dikkatini çeken bir iz; bir leke. Tek bir iz, tek bir l...
