«បងថ្លៃទៅចោលបងក៏ព្រោះតែបញ្ហារវាងបង បងហ្វា ហើយនឹង
បងថ្លៃ! ហេតុអ្វីក៏បងមិនព្រមដោះស្រាយបញ្ហាទាំងអស់នេះ? បេីជាបងៗទ្រាំរស់នៅជាមួយមនុស្សប្រុសដែលខ្លួនគេងឱបជាប់ទ្រូង
រាល់យប់រាល់ថ្ងៃសុខៗក៏ក្លាយជាប្ដីរបស់ស្រីផ្សេងទេ?»
«បងមិនព្រមទេ! »
«បងថ្លៃក៏មិនព្រមដូចគ្នា!ខ្ញុំថាគាត់ធ្វើត្រូវហើយដែលរត់ចោល
មនុស្សប្រុសមានតែពាក្យថាចាំដូចបង! ចាំនេះ ចាំនោះ ចាំទាល់
តែបងថ្លៃទៅបាត់ទេីបស្ដាយក្រោយ! »
«នេះឯងកំពុងជេរបងមែនទេខ្វាន់?»
«ខ្ញុំមិនបានជេរបង...តែជេរមនុស្សប្រុសពូកែនិយាយពាក្យថាចាំ!
បេីពូកែចាំណាស់ ចាំទៀតទៅ ចាំបងថ្លៃមករកបង កុំទៅរកបងថ្លៃឲ្យសោះ! សមមុខហើយដែលបងថ្លៃរត់ចោល ឆឺស! »
និយាយចប់ នាងក៏ដេីរចេញទៅក្រៅបាត់ ទុកឲ្យ ជុងហ្គុក ឈរគាំង
ជាមួយ ព្រះនាង ហ្វាវីដា និង កងអង្គរក្សដទៃទៀត។ សម្ដី ខ្វាន់ មុន
នេះ ស្ដាប់ចប់ ធ្វើឲ្យល្វីងមុខ ខ្មាសមនុស្សក្រោមបង្គាប់មិនស្ទើរទេ។
«ខ្ញុំថា ខ្វាន់ និយាយក៏ត្រូវម៉្យាងដែរ»ស្ងាត់បានប៉ុន្មាននាទី ព្រះនាង
ហ្វាវីដា ក៏លូកមាត់ ប៉ុន្ដែពាក្យសម្តីលេីកនេះ ធ្វើឲ្យបងប្រុសងាកមករកព្រះនាងព្រមទាំងតម្លេីងសំឡេងខ្លាំងគួរសម។
«ហ្វា!!!»ហេតុអ្វីក៏គ្មានអ្នកណាយល់ពីគេខ្លះសោះអ៊ីចឹង? គ្រប់យ៉ាងដែលធ្វើទៅ ក៏ព្រោះតែចង់ឲ្យប្អូនល្អ មិនចង់ឲ្យប្អូន និង ប្រទេសជាតិបាត់បង់មុខមាត់ ភាពថ្លៃថ្នូរ។ ខ្លាចត្រូវគេនិយាយ
និទ្ទាថាព្រះនាងផេីមអត់ប្ដី ទេីបសុខចិត្តទ្រាំដល់ឥឡូវ។ ទ្រាំពន្យាពេល ដេីម្បីដោះស្រាយរឿងរ៉ាវគ្រប់យ៉ាងឲ្យល្អប្រសើរ ទ្រាំគ្រប់យ៉ាង ទ្រាំឲ្យមនុស្សដែលខ្លួនស្រលាញ់យល់ខុស ហើយឈឺចាប់មួយរយៈ ប៉ុន្ដែចុងក្រោយក៏គ្មានអ្នកណាយល់ពីគេ គេថែមទាំងត្រូវបាត់បង់ មនុស្សជាទីស្រលាញ់ ទៀតផង។
YOU ARE READING
ម្ចាស់ស្នេហ៍លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី
Fanfictionរឿងរ៉ាវស្នេហារវាងលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីវ័យក្មេងនៃប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូងជាមួយនឹងអ្នកនិពន្ធប្រលោមលោកដ៏ល្បីឈ្មោះ គីម ថេយ៉ុង
