ផាច់!!!!
«អ្នកណាព្រមធ្វើឆ្កែញីរបស់បង»ថេយ៉ុង វ៉ៃដេីមដៃ ជុងហ្គុក ស្រាលៗ នឹកខឹងយ៉ាងខ្លាំង។ ខ្លួនខ្លាចខ្មោច ចង់ស្លាប់ទៅហេីយ
នៅមានអារម្មណ៍លេងសេីចរឿងឆ្កែញីឈ្មោលទៀត។
«ជំទាវតូច គីម ថេយ៉ុង ហ្នឹងហើយ»មិនតបតែមាត់ ចិញ្ចើមក៏ញាក់ទ្រេីតៗយ៉ាងច្រឡឹម។ ចរិតពាលបែបនេះ មិនសមជា នាយករដ្ឋមន្ត្រី នៃប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង ទាំងមូលសោះ។
«អូនមិនមែនជាឆ្កែញីរបស់បង»
«មិនមែនយ៉ាងម៉េច បេីមុនពេលទៅគេងខាងក្រៅអូននិយាយថា
បេីអូនមករកបងវិញអូនឆ្កែ! ឥឡូវមករកបងវិញហេីយ ថែមទាំង
យំឱបបងមិនរបេះទៀត ប៉ុណ្ណឹងហើយ អូនមិនមែនឆ្កែញីរបស់
បងទៀតហេ៎ស?»
«រដ្ឋ...រដ្ឋមន្ត្រី លេងខ្សែលេី!»
ទីបំផុត ចាញ់ក្រោមដៃបុរសម្នាក់នេះទាល់តែបាន ពិតជាគួរឲ្យខ្មាសពិតមែន!ខ្មាសសឹងតែជ្រែកដីទៅហើយ។
ព្រឹកថ្ងៃថ្មី...
ព្រឹកព្រលឹមស្រាងៗ អាចមេីលឃេីញអ្វីៗនៅជុំវិញខ្លួនយើង និង
មនុស្សប្រុសមាឌល្អិតម្នាក់គេងស្ពាបពីលេីរាងកាយធំឌាំងរបស់
មនុស្សប្រុសម្នាក់ទៀតដែលអ្នកណាៗក៏ខ្លាចរអានឹងសព្វនាមរបស់
គេ តាមរយៈពន្លឺព្រះអាទិត្យជះចូលតាមប្រហោងតូចៗនៃបង្អួច។
«ក្មេងមិនចេះធំ»ជុងហ្គុក ឧទានឡើងស្រាលៗ ឭតែម្នាក់ឯង ខណៈ
ដៃទាំងគូរ លើកខ្លួនតូចល្អិតចេញពីរាងកាយ ដាក់ឲ្យគេងបានស្រួលបួល ទេីបដេីរសម្ដៅទៅរកផ្ទះបាយ ដេីម្បីធ្វើអាហារពេល
ព្រឹកទុកឲ្យឆ្កែញីរបស់ខ្លួនញុំា ព្រោះក្មេងម្នាក់នេះ ងេីបពីគេង គឺដឹង
តែញុំា មិនបានញុំា យំផ្អេីលសត្វពេញសួនរបស់គេមិនខាន។
ផ្ទះបាយ.....
សំឡេងក្រេសក្រូស ចេញពីផ្ទះបាយ ជះសាយភាយដល់ក្មេងកំពុង
តែគេងលង់លក់យ៉ាងស្កប់ស្កល់នៅលេីគ្រែ ឲ្យបេីកភ្នែកភ្លឹះៗ សម្លឹងមេីលពិដានបន្ទប់ ខណៈដៃទាំងគូ ស្រវារកមេីលរាងកាយហំ
ហួន ដេីមទ្រូងដ៏សែនកក់ក្ដៅដែលខ្លួនគេងឱបក្រសោបកាលពី
យប់។ ប៉ុន្តែ រាវរកយ៉ាងណាក៏រកមិនឃើញ ទេីបងេីបពីលេីគ្រែដេីរ
ទៅរកប្រភពសំឡេង ហើយក៏ឃេីញខ្នងធំឌាំងកំពុងតែឈរចិតបន្លែ សម្រាប់ធ្វើម្ហូប ដូចអ្វីដែលខ្លួនបានគិតពិតមែន។
YOU ARE READING
ម្ចាស់ស្នេហ៍លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី
Fanfictionរឿងរ៉ាវស្នេហារវាងលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីវ័យក្មេងនៃប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូងជាមួយនឹងអ្នកនិពន្ធប្រលោមលោកដ៏ល្បីឈ្មោះ គីម ថេយ៉ុង
