Hayran

Aile

Reha'nın evine girdiğimiz anda kendimi daha fazla tutmamış, dudaklarıyla dudaklarımı birleştirmiştim.

Reha da bana karşılık veriyordu. Dudaklarımın gerilmesine engel olamamıştım. Mutluydum.

Reha beni belimden tutarak daha da çok kendisine çekmişti. Bir süre daha devam etmiştik.

"Güzelim," dedi Reha benden nefes almak için uzaklaştığında. "Bende seni çok özledim. Lakin, şimdi mi?"

Sorduğu soruya asla anlam verememiştim. Ne demeye çalışıyordu?

"Şimdi mi derken?"

"Yani," dedi Reha. Karşımda utançtan kızarıp bozarması beni içten içe eğlendiriyordu. "Anla işte. Aşk yapmak?"

"Aşk yapmak?" Dedim kahkahalarımın arasında. "Reha!" Dedim daha da çok gülerken. Eve girdiğimizde yarattığımız ortam Reha'nın sözleriyle kuş olup uçmuştu.

"Şu anda bütün modum kaçtı." Dedim gülerken. "Başka bir zamana," dedim daha da gülerken. Ardından ekledim. "Aşk yapalım."

"Of," dedi Reha şişmiş dudaklarını büzerken. "Dilimle lanetlendim sanırım."

"Şş koca bebek," dedim Reha'nın elinden tutarken. "Gel de sana sarılayım biraz."

Kafam Reha'nın göğsünde gözlerim yarı kapalı bir şekilde yatıyordum. Hala inanamıyordum. Poyrazdan sonra asla, yeniden aşık olamam. Birini sevemem, diyordum. Şimdi anlıyordum ki çok büyük konuşmuştum. Laflarımı afiyetle yiyordum.

"Ne düşünüyorsun?" Reha'nın ince parmakları saçlarımın arasından geçerken sormuştu sorusunu.

"Laflarımı yediğimi."

Reha'nın kaşlarını çattığını hayal edebiliyordum. "Nasıl yani?"

"Biliyorsun konuyu Poyrazla olan. Ondan sonra kimseyle olmaz demiştim. Ama şimdi," dedim gülerken. "Halime bak."

Reha hafifçe kıkırdayınca ister istemez sallanmıştım göğsünde.

"İyi ki büyük konuşmuşsun." Dedi Reha. Ardından hafifçe doğrularak benimde doğrulmamı sağladı.

"Yoksa senle nasıl tanışırdım? Benim güzelim, sevgilim?"

Reha'nın sözleri ile kademe kademe kızarıyordum. Kızaran yanaklarıma sövüyordum şimdi de. Bir iki sözde kızaracaklarsa işimiz çok zordu. Sürekli kızarık yanakla gezmek istemiyordum. Reha iltifat etmeyi seven biriydi. Benimde iltifat almaya müsait bir yapım vardı zaten. Asla alçakgönüllü biri olmamıştım.

"Hmhm." Diye kendimce onayladım Rehayı. Ardından dudaklarına öpücük bırakarak eski pozisyonumuzu almamızı sağladım. Yeterdi o kadar oturmak. Kıçım düzleşiyordu.

"Uyuyalım bakalım," dedi Reha kollarıyla beni sararken. Bir şey söylemesem de kafamı daha da çok göğsüne bastırmış, elimi de diğer göğsüne atmıştım. Tam olarak uyku pozisyonumdaydım şu an.

"İyi geceler," dedim esnememin arasında.

Esnediğim için Reha da esnemiş, iyi geceler deyip saçlarımı öpmüştü.

Gözlerimi kapatıp huzurlu bir uykuya dalmıştım.

***

Gözlerimi açmamı sağlayan şey inatla çalan telefonum olmuştu. Reha'nın kolunu zorda olsa üzerimden atarak elime telefonumu almıştım. Saat dokuz buçuktu. Arayan da annemdi. Bir dakika, arayan annemdi!

"Alo," dedim sesimi olabildiğince ayıltırak.

"Yekta! Nerdesin kızım? Ağaç olduk kapıda!"