EREN VE DİĞERLERİ
Reha Ak
Bilin bakalım kimin teyzesi ile Yekta komşu?
Bora Pakla
Abi çok zor yerden geldi şimdi
Naki Ülkü
Harbi
Eren Poyraz
AY DÜŞÜNMEM LAZIM
Mimoza Ulu
Ben?
Ela Endam
He amk Sen benle ev arkadaşısın. Seninle komşuysa benim de komşum olması lazım.
Komşumuz mu?!
Mimoza Ulu
Doru
Değil yahu!
Reha Ak
Bendim ehehehehh
Bir yandan cüppemi katlamaya çalışırken bir yandan gelen mesajları okuyordum. Ne saçma salak mesajlaşmalar dönüyordu bu grupta aklım almıyordu. Özellikle Naki'nin sticker koleksiyonu kesinlikle farklı bir boyuttu. Her türlü stickera sahip bir insan evladıydı. Mesaj atmasına gerek bile yoktu. Sadece stickerlar ile cevap verebilirdi.
"Yekta Kara!" ismimi duymamla kaşlarımı çatarak kafamı telefonumdan kaldırdım.
"Merhaba," yanıma gelen kıza kaşlarımı çatarak bakıyordum. Arkasındaki kameralı eleman olmasaydı bir tık daha normal bakabilirdim. Belki?
"Merhaba?" sesimdeki şüpheci tonu yok edememiştim. Hoş yok etmek için uğraştığım da söylenemezdi.
"Ben Olası Aşklar adlı bir dergide muhabirim. Beş dakikanız varsa, sizinle röportaj yapmak isterim."
Kıza öküzün trene baktığı gibi baktığıma emindim.
"İster misiniz?"
Kızın sözleriyle yeniden kendime gelmiştim. "Neden sizle röportaj yapmamı istiyorsunuz?"
"Dünkü Zamansız konserinde, adınız geçtiği için elbette!"
Kızın söylediği sözlerle suratım fazlasıyla asılmıştı. Reha ve grubu peşimi bırakmıyordu.
"Hayır."
"Ama, lütfen!" Kızın ısrarlarına karşı göz devirmemek için kendimi zor tutuyordum. Hayır demek hayır demekti. Ne diye uzatıyorlardı ki? Fikri değişen bir insan değildim ben.
"Hayır demek hayır demektir. Uzatmayın lütfen." ardından geldiğinden beri kayıtta olan kameraya doğru döndüm. "Kapatır mısın kamerayı? Hatta mümkünse sil."
Kız ve kameranı arkamda bırakarak yürüdüm. Sabah sabah moralimi bozmuşlardı.
Hırsımı birinden çıkarmam lazımdı, ve aklıma direk olarak suratı gelmişti. Telefonumu çıkararak numarasını tuşladım.
"Yekta?" karşıdaki sesin şaşkın çıkmasını umursamadım.
"Nezahat Teyzede misin hala?"
"Evet?" Reha'nın hiçbir şey anlamadığına dair iddaya girerdim, ve kazanırdım da.
"İyi bekle, konuşmamız gerek. On beş dakikaya yukarı çık. Benim dairemin önünde bekleyebilirsin. Yedi numara."
Reha'nın cevap vermesine izin vermeden kapamış, eve doğru gidiyordum. Reha ile konuşmam lazımdı. Yeniden böyle bir durum yaşamak istemiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayran
Ficção AdolescenteYekta'nın istediği şey sadece masadan tuzluğu alabilmekti. Ama başına Rehayı saracağından haberi yoktu. "Sen benim hayranımsın." Cümlesine karşı tek kaşımın kalkmasına engel olamamıştım. Ne hayranı? "Bilirsin. Müzik grubumuzun." Karşımdaki kişiye m...
