•
Şirket kapısından içeri girerken attığım adımlar sebebiyle topuklu ayakkabılarımın çıkardığı tok sesler kulaklarımda yankılanıyordu. (Medya)
Adımlarım kapıdan biraz ileride duraksarken etrafa göz gezdirerek güneş gözlüğümü çıkardım.
"İpek!"
Adımın seslenildiğini duyunca arkama döndüm.
"Özgür?" dedim gülerek.
"Sen... Uyanamadım mı acaba ben?" derken kafası karışmış görünüyordu.
"Hayal görmüyorsun." dedim. "Buradayım."
"Yok artık! Döndün mü? Tamamen mi?" dedi hayretle.
"Niyetim o yönde." dedim kaşlarımı kaldırıp indirirken.
"Süper!" derken yanıma gelip bana sarıldı. "Diğerlerinin haberi var mı bundan?" diye sorduğu sırada ben de ona sarılmıştım.
"Hayır, sürpriz yapmak istedim." dedim geri çekilirken.
"Kaya odasındadır." dedi kolunu omzuma atarken.
"Hadi, gidelim." dediğimde asansörlere ilerledik.
"Bu sabah mı döndün?" diye sordu Özgür, asansöre bindiğimizde.
"Hayır, gece geldim. Sabaha karşı."
"E tabii artık komşu olmadığımız için, geldiğini görmemem normal."
"Ya ama ben döndüm." diye mırıldandım. "Artık balkonda otururken seni görmeyecek miyim?"
"Maalesef canım." dedi gülerek. "Ama çok uzakta değilim. İki üst sokağa taşındım."
"Aynı şey sanki." diye homurdandığım sırada asansörün kapıları açıldı.
Yanımızdan geçenlerin selamına karşılık vererek Kaya'nın odasına ulaşmıştık.
Kapıya tıklayıp içeriye başımı uzattığımda Kaya bilgisayarıyla ilgileniyordu.
"Gel." diye seslendiğinde gülerek kapıyı tamamen açtım.
"Sabah sabah bu ne azim Kaya Bey?" Sesimi duyar duymaz kafasını kaldırmıştı Kaya. "Çok çalışıyorsunuz."
"Oha!" derken şaşkınlıkla bana bakakalmıştı Kaya. "İpek? Sen misin kız?"
Özgür gülerek masanın önündeki bir koltuğa otururken ben hala ayaktaydım.
"Benim kız, benim." dedim gülerek.
"Özgür, dönmüş ya bu." derken hala hayretler içerisindeydi Kaya.
"Dönmüş valla, ben de şaşkınım." dedi Özgür, omuz silkerken.
"Hayırdır? Tatile mi geldin?" diye sordu Kaya, yanıma gelirken.
"Hayır, döndüm." dediğimde tepki vermeden yüzüme baktı.
"Tamamen?"
"Evet." dedim gülerek.
"Allah'ım, dualarım kabul oldu." derken beni aniden kendine çeken Kaya kollarını bana sararken kahkaha attım. "Sonunda!"
"Alt tarafı 7 aycık kaldım Fransa'da. Abartma." dediğimde geri çekilip ters bakışlarla bana baktı. "Tamam tamam, bir şey demedim."
"Teoman yoldaydı en son, belki de gelmiştir. Uğrayacak mısın yanına?"
"Evet, uğrayacağım." dediğimde Kaya kolunu omzuma atıp beni kendine çekti biraz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MİHMAN
General FictionMihman: Misafir, konuk. ✩✩✩✩✩ Étoile Conception dünyaca ünlü bir tasarım şirketiydi ve ben de bu şirketin İnsan Kaynakları Müdürü'ydüm. İnsan Kaynakları Departmanı'nda çalışan sadece iki kişi olduğundan müdür konumuna gelmem çok zor olmamıştı. Étoi...