Patience

Perspectief Abdelila

Ik: Maria komt zo toch, dus ik kan het beter straks in één keer vertellen. Zij zal namelijk vast en zeker ook veel te vertellen hebben.

V: deal, houd ik je aan.

Toen Maria er ook was en allebei de dames klaar waren met hun werk gingen we beneden in het restaurant nog wat eten. Tijdens het eten vertelden zowel ik als Maria ons verhaal. De meiden hebben wat tranen laten vallen, maar we hebben ook gelachen, want Stijn kwam er ook even bij en hij heeft altijd wel iets geks te vertellen.

Ik: eey is warm hier man.

V: alleen jij hebt het volgens mij zo warm hoor.

M: ik ga even naar het toilet.

V: ik ga met je mee. We zijn zo terug.

Ik: yess isgoed.

S: uw broer heeft trouwens net ingechekt bij ons.

Ik: ohh serieus, vertel hem niet dat ik hier ben oke en als je hem ziet meld het me direct. Ik wil niet dat hij weet dat ik hier ben.

S: moet u nog wat te drinken?

Ik: nee ik heb genoeg gehad, dankje.

S: weet u het zeker, moet u ook geen water? Uw hoofd is rood en het zweet druppelt van uw gezicht af.

Ik: jaa ik heb het ook echt warm ja. Doe dan toch maar een flesje water en mag ik nog wat tissues of een kleine handdoek?

S: komt eraan!

zelfs m'n hoofd begint nu te bonken als een gek. Ik vroeg Stijn nog om een paracetamol en nam die in. Vale kwam rennend naar me toe en zei dat Maria haar vliezen gebroken waren.

V: en ze heeft ook al last van weeën, haal jij alvast de auto en dan zien we je voor de deur.

Ik: okee ik zie jullie zo.

Ik reed met de auto naar de de ingang van het hotel en hielp Maria met instappen.

M: we moeten eerst langs mijn huis.

V: hoe bedoel je, ben je gek ofzo je moet naar het ziekenhuis.

Maria nam een grote hap lucht, was even stil en zei; 'nee ik moet mijn tas hebben met de kleren voor de baby en mij.'

Ik: saff isgoed we gaan snel.

V: Maria geef je telefoon ik ga je verloskundige bellen.

Vale belde haar verloskundige en vertelde haar dat we onderweg waren naar het ziekenhuis. ' ja dat is goed hoor, we zien je zo.' zei ze.

We gingen snel langs het huis van Maria en reden door naar het ziekenhuis. Ik merkte aan mezelf dat mijn energie op raakte en dat ik het nu koud kreeg. De rillingen gingen door mijn hele lichaam en mijn haren stonden recht overeind door de kippenvel. Aangekomen bij de kraamafdeling stond de verloskundige van Maria al klaar en begeleidde haar naar een kamer. Vale en ik wachtte nog even voor de deur.

'Oh my god het gaat gebeuren. Ik word tanteee' zei vale terwijl ze in m'n arm kneep en aan het springen was.

V: Ik zag je broer trouwens in het hotel toen ik met Maria naar de wc liep.

Ik: je hebt toch niet gezegd dat ik hier ben ehh?

V: nee nee maak je maar geen zorgen, hij heeft ons niet gezien.

Mijn hoofdpijn werd erger en ik begon nu ook draaierig te worden en verloor m'n evenwicht.

V: wat gebeurde er, gaat het?

Ik: jaja gaat goed. verloor gewoon mijn evenwicht.

V: weet je zeker?

Ze legde haar hand op mijn hoofd en zei dat ik gloeiend heet was. Mijn hart ging te keer en ik kwam weer adem tekort. Ik ging zitten op een van de stoelen en zag weer een zwarte vlek voor mijn ogen. De vlek werd langzamerhand groter en voor ik het wist was ik weer weg.