Patience

perspectief van Ella

Wil je alsjeblieft gewoon weg gaan. Sorry betekend helemaal niets voor jou. Je blijft elke keer sorry zeggen, maar er veranderd helemaal niets. Je blijft altijd maar hetzelfde doen en eerlijk gezegd ben ik dat nu wel zat.

A: Klopt je hebt gelijk.
Ik zal je met rust laten.  Het is goed als we allebei even een pauze nemen. Dat is denk ik het beste voor nu. 

Voor ik iets kon zeggen was hij weg. Wat bedoelt hij met " ik zal je met rust laten?" Ik begrijp het niet.  Meent hij dit? Nee toch? Vast niet.

Hij ging weg en ik sloot m'n ogen. Ik besloot om even een dutje te doen en dit even te vergeten. Ik word zo gek van alles wat er nu speelt. Maar misschien is een kleine pauze echt goed voor ons. Gewoon een paar dagen zonder elkaar zijn. Dat zou ons goed doen denk ik. 
Youssef kwam terug en zei dat ik weg mocht. Ik zei hem dat ik naar de meiden ging, maar hij had liever dat ik met hem of Lotfi mee ging.

Ik: Hoezo?

Y: Dan kunnen we op je letten. Ik weet dat de meiden je soms alles doen vergeten, maar ik heb echt liever dat je bij een van ons bent, zodat ik zeker weet dat je veilig bent en ze kunnen gewoon langs komen toch.

Ik: Oke is goed, maar dan liever bij jou. Je weet m'n zusje en Lotfi zijn samen en mijn zusje gaat dat dan echt niet leuk vinden.  Mohiem ik app ze straks wel ff dan. 

Y: Saff is goed. Ik meld Lotif zo wel  ff. Soms denk ik eerder dat jij en Lotfi getrouwd zijn dan jij en Abdelila. Als ik eerlijk mag zijn Ella, denk ik echt dat je beter af zou zijn met Lotfi.

Ik: Lotfi zou precies hetzelfde reageren op deze situatie als Abdelila nu gedaan heeft. Het is maar dat Lotfi alles van m'n geschiedenis af weet snapje en daarnaast weet ik dat app niet alleen zo reageert vanwege dit gedoe. Echt niet. Het heeft 100 procent deels te maken met zijn ziekte. Sinds hij weet dat hij kanker heeft weet hij niet hoe hij er mee om moet gaan.  Hij reageert sindsdien zo anders op dingen en probeert altijd te laten zien dat hij sterk is en op momenten dat hij kapot gaat van de pijn lacht hij er gewoon doorheen. Het is niet makkelijk voor hem Youssef. Hij is oprecht echt een goed persoon wollah.

Toen ik dit zei begon er een traan over mijn wang heen te rollen en zei Youssef;
"saff ik geloof je. Niet huilen alsjeblieft. Je weet dat ik dat haat."

Hij kwam naar me toe en gaf me een knuffel. Ik voelde me meteen al weer wat beter. Ik ben echt gezegend met hem en Lotfi aan mijn zijde. Ik houd echt van deze jongens.

Youssef z'n telefoon ging af en hij ging de kamer uit om op te nemen.
Toen hij terug kwam zei hij dat Lotfi me mee zou nemen naar zijn huis, omdat het slechter ging met z'n pa en dat z'n moeder wilde dat hij vandaag thuis was. Ik zei hem dat ik ook gewoon thuis kon slapen, maar ik mocht hem niet tegenspreken zei hij.

Zo gezegd zo gedaan. Ik belde de meiden en Marwa om ze te zeggen dat ik vandaag naar Lotfi zou gaan, maar dat we elkaar gewoon daar konden zien. Dua nam ik mee. Voor we naar Lotfi gingen, gingen we nog even een pyjama en wat pampers halen voor Dua. De meiden gingen hun spullen halen en kwamen ook richting Lotfi z'n huis.

In de auto:
L: Hij draait wel bij hoor. Hij heeft gewoon even tijd nodig.

Ik: Ja dat weet ik, ik weet gewoon niet zo goed hoe ik er mee moet omgaan. Hij zegt zoveel nare dingen als hij boos is en dat doet me dan ook echt gewoon pijn weet je. Je weet hoe ik ben. Ik kan er echt lang mee zitten. 

L: Ja dat weet ik, maar probeer er gewoon niet al te veel over na te denken. Hij is echt gek op je en zou je nooit met opzet pijn doen. 

Ik: Yess I know, thanks for the talk.

We reden verder naar huis en toen ik op m'n telefoon keek zag ik dat Marwa me had geappt. 'Hey lelijkerd, ik kom morgen pas In shae Allah, gaat me vandaag niet lukken om te komen'