Patience

perspectief van Ella

Ik werd wakker en zag mezelf naakt. Ik bleef denken hoe en waarom we dit uberhaupt hebben kunnen doen. Wat hebben we gedaan. Ik draaide me voorzichtig om en zag Abdelila nog slapen.nog steeds ben ik verbaasd, hoe hebben we dit kunnen doen?
Ik draaide me weer om en zag hem kijken. Ik zei hem dat ie zich moest omdraaien zodat ik een laken over me heen kon wikkelen. Ik bleef een laken zoeken en zag eindelijk een laken. Ik deed m om en ik stond op.

'Wat hebben we gedaan'  zeiden we tegelijkertijd. 

A: ella.....

Ik: ik ga een douche nemen. We praten er straks wel over en hoelaat is het? We hadden 2u met de Mioudi' s (zakka en Mouna) afgesproken toch en we moeten nog dua bij ze halen. Ze nam een douche en toen ze klaar was nam ik ook meteen een douche. Toen we allebei klaar waren en aangekleed waren gingen we de suite uit en onderweg  naar dua was het stil. Ik kon niet anders En moest er over praten...

'Ella kun je dat wat we hebben gedaan vergeten' 

Is ie nu gewoon echt serieus? Hoe kan hij dat zeggen?  Hoe moet ik dit ooit vergeten? Wauww dat ie dit vraagt is zo laag van hem.

Omdat hij zo graag wilde dat ik het zou vergeten deed ik alsof ik dus niet wist wat er gebeurt was. Maar nee dat vomd meneer ook niet goedd. Wat herft deze gozer?

A: ella ben je nu serieus

Ik: ik weet niet wat we hebben gedaan hoor. Er is toch niets gebeurt?

A:ella er is geen tijd voor grapjes nu man ff serieus

Ik: je vroeg me toch om het te vergeten. Dat is toch wat je wilde dan doe ik alsof er niets gebeurt is ondanks dat dat heel moeilijk is  en dan vind je dat niet goed?  Wat heb jij?  Ik wist niet dat je het zo erg vond want gister was dat nog heel anders. Echt waar hoor ik begrijp je niet. Ik...ik dacht dat je wat voor me begon te voelen.

Jupp hoe kon ik zo stom zijn. Heb ik dit nou echt gezegd gewoon?

Hij kon zn lusten en behoeften niet te baas zijn zei ie.  Ik bedoel hoe denkt hij dat ik me nu moet voelen? Wat denkt hij wel niet dat ik ben. Ik voel me gewoon zo vies nu.

Ik was een tijdje stil tot hij me vroeg of ik wel gevoelens had voor hem.
Heb ik gevoelens voor hem?  Wat voel ik eigenlijk voor hem? Het antwoord op deze vragen wist ik niet dus ik sloeg ze over en loog tegen. Ik draaide er een beetje omheen en zei:

"hmmm sorry moet ff al die dingen verwerken die je net zei. Ik voel me nu gewoon een lustobject. Dat gevoel dat ik nu heb is echt walgelijk. Je hebt me gewoon gebruikt voor je behoeften?
En dat omdat je die behoeften niet kwijt kan bij yasmin ehh, omdat het dan vreemdgaan is. Je dacht ik doe dit liever halal dan haram?
Waarom denk je toch zoveel aan jezelf  abdelila. Ik had je echt anders ingeschat..."

A: ella dat bedoelde ik niet. Je bent geen lustobject. Ik...ik pfff ik weet niet hoenik het moet verwoorden maar ik bedoelde het echt niet zo. Geloof me. Je weet dat ik niet zo ben.

Ik: nee ik weet nier meer wie je bent. Eerst het geval met yasmin en nu dit. Wie ben jij. Jij kan abdelila niet zijn. De abdelila die mij redde van mijn man die mij neerstak. De abdelila die mij een belangrijk iemand deed voelen. 

Ik bleef snel doorlopen tot hij me stevig bij mn arm vast had. Ik zei hem dat hij me los moest laten maar  hij bleef me maar aankijken met zn prachtige ogen recht in mijn ogen aan en zei

A: ik ben nog steeds dezelfde persoon.  Hoe vaak moet ik je nog zeggen dat het me spijt en dat ik het niet zo bedoelde. Hoe vaak.

Er kwam iemand van het hotel langslopen en omdat we best hard praatte vroeg hij of alles goed was.
Abdelila zei dat alles goed was en hij vertrok. Abdelila begon me erg veel pijn te doen dus vertelde ik hem dat.

A: sorry. Luister Ella ik weet niet wat ik heb, echt niet.
Ik liet haar los en wilde net weglopen toen ze zei:

Ik: En nee ik heb geen gevoelens voor je. Ik houd nog veel te veel van Nabil en vraag me niet waarom want dat weet ik niet en jij houd nog van Yasmin ehh of heeft het te maken met je overleden vrouw.  Weet je laat t los. Er is gisteravond helemaal niets gebeurt. We hebben alleen gezwommen en hebben een film gekeken, we hebben gepraat en gelachen en thats it.

A: Ella morgen gaan we weg. We gaan terug naar huis.

Ik: neem jij de spullen mee naar de kamer. Ik ga dua ophalen.

A: isgoed.

Alles leek ineens zo goed. Alsof er helemaal niets was gebeurt, maar dat is wat hij wilde tochh? Ik zal dit echt nooit kunnen vergeten. Dit heeft me zoveel pijn gedaan.

Paar uur verder:
Vandaag zijn we gewoon aar het strand geweest. Ik had mn strandjurk aan, een lilapaarse pashmina sjaal, mn witte  sandaaltjes en natuurlijk mn zonnebril. Ik heb ervoor gekozen om geen tulband te doen maar gewoon mijn hoofddoek te laten zoals altijd, want het mag namelijk niet in de islam. Eigenlijk is de manier waarop ik mijn hoofddoek ook niet echt goed maar een tulband vind ik helemaal niet kunnen. Je ziet je nek en meestal zelfs nog wat haar en dat is gewoon niet toegestaan. Het is namelijk geen hidjaab.bij de hidjaab geldt dat je je nek en haren niet mag zien en dat je je vormen bedekt en dat is dan ook hoe het hoort. Ik vind het wel mooi hoor maar toch doe het liever niet.

De mannen deden hun shirt uit en zeiden dat ze gingen zwemmen. Wij bleven met de kleintjes gewoon op het strand.

M: waarom ben je zo afwezig vandaag?

Ik: Mouna kan ik je wat vragen?

M: jaa tuurlijk schat.

Ik: hmm hoe ga jij om met tegenslagen

M: geduld

Ik: maar wat als je al zoveel geduld hebt gehad

M: meer geduld. Geduld is alles in het leven lieve schat. Luister goed naar deze woorden en vergeef me als ik het fout zeg. 
Ik: yess ik luister.

M: inna Allah ma3a sabirien. 
En Allah is met de geduldigen.

Ik: ja je hebt gelijk.

M: altijd als zakka en ik ruzie had of zoiets dan zocht ik direct mijn toevlucht bij Allah en had geduld. Ik huilde altijd tijdens mijn gebeden en vroeg Allah om me sterker te maken en me meer geduld te schenken want ik wist dat ik met geduld veel verder zou komen. Allah subhana wa ta' ala test je nooit zonder te weten dat je het aankunt. Hij geeft je altijd testen die je aankunt.

Ik: en weer gelijk. Het is dat ik soms gewoon een beetje gek word en ik de controle verlies over letterlijk alles.

M: ik begrijp je lieve schat, maar ook dan moet je gewoon toevlucht zoeken bij Allah tegen de vervloekte shaytaan.

Ze gaf me een knuffel terwijl ik mn tranen inhield.

De mannen kwamen  aanlopen en zakka vroeg waar we het over hadden

Ik: niets hoor gewoon meidenpraat.

A: nouu uhhm wij komen de kinderen ontvoeren als dat mag.

M: jaa hoor dat mag hahahaha

Abdelila pakte dua en kwam dichterbij mn oor,   ' nogmaals sorry'   zei hij.
Pff wat moet ik toch met hem.

We hadden de rest van de dag heel erg gezellig, nu was het tijd om afscheid te nemen en in te pakken. 

Volgende morgen moesten we weer vroeg opnom de vliegtuig te pakken. Ik was zo moe dat  ik volgens mij de helft van de vlucht heb geslapen en dua ook denk ik, of ik heb haar gewoon niet gehoord hahaha.

Toen we daar aankwamen en we eindelijk thuis waren was er nog niemand thuis. Ik deed dua in bad en legde haar daarna jn bed en ook ik ging eerst in bad,ging al mijn gemiste gebeden bidden en ging direct mn bed in. Net toen ik mn ogen dicht deed belde mn zusje Marwa.

'Ik moet je iets heel belangrijks vertellen, kunnen we het er morgen over hebben. '

Ik: huuhh wat is er aan de hand marwa

M: dat zeg ik morgen wel maar ja of nee.

Ik: ja tuurlijk lieverdd.

M: dan zie ik je morgen In shae Allah

Ik: isgoed schat tot morgen In shae Allah.

Pfff wat was ik toch benieuwd naar wat ze me te vertellen had.