Patience

perspectief van abdelila

Net toen ik een beetje slaap kreeg hoorde ik ella in haar slaap schreeuwen en huilen waardoor dua ook wakker werd.
"Ssht Rustig maar hbibaa."

"NEEEE" schreeuwde ze huilend.

Ik ging snel naast ella zitten en streelde over haar hoofd.

" ella je droomt alleen. Ik ben naast je. Ssht rustig maar"

Dada kwam binnen en ik seinde naar haar dat ze even bij dua moest kijken.

"Ella het is al goed."

Zei ik terwijl ik over haar hoofd streelde. Ik gaf haar een kus op haar hoofd en ze schrok wakker. Ze keek me aan en begon hevig te huilen. Ze rolde haarzelf op en drukte haarzelf tegen me aan. Dua werd ook al wat rustiger gelukkig dus ging dada weg. 

"Laat me niet alleen" zei ze

Ik: Nooit mijn prinses.. nooit
Ik gaf haar een kus op haar hoofd en streelde haar haren. Ik keek op de klok en zag dat het tijd was voor fadjr. Ik ging rustig het bed af en verrichtte de woedoe en ging bidden. Na het gebed vroeg ik allah om mij en alle mensen die ziek zijn te genezen en vroeg hem ook om onze zondes te vergeven.

"Allahoema innaka 3afu'un, tu7ibu el 3afwa fa3fu 3anna (O Allah u bent de meest vergevingsgezinde en u houdt van vergeveing dus vergeef ons ❤❤)"

(Deze dua is erg goed om elke dag te herhalen. Vooral op lailatul qadr! Dus zeker uit je hoofd leren😘😘)

Ik ging weer het bed in en sloeg mijn armen om haar heen en zo viel ik in slaap.

Volgende ochtend:
Ik werd wakker en merkte dat ella en dua al wakker waren. Ik hoorde wat geluiden in de badkamer. Ik zag dat de deur niet op slot zat dus deed ik het open en zag ik dat ella, dua aan het douchen was. Ik liep naar ze toe en gaf mn kleine prinses een kus.

" is mn prinsesje aan het douchen?"

D: ja doetje papa

Ik: goedzo hbiba

Ik weet niet precies wat ik dacht, maar ik liep naar ella toe en wilde haar een kus geven op dr hoofd en dat merkte ze meteen.

"laat dat wat er in de nacht gebeurt is je niet al te veel hoop geven want de situatie is precies nog hetzelfde als gister." Zei ze meteen.

Ze haalde dua uit het bad en vroeg me of ik dua dr badjas aan wilde geven. Ik gaf het haar en zei dr dat ik haar wilde aankleden.

"Alsjeblieft" zei ze. 
Ze gaf me dua aan en op dat moment kwam mn moeder binnen.

"Kijk eens. Ik heb ontbijt voor je."
Ze kwam met een hele plateau vol met broodjes en een glas jus 'd orange.

"Sinds je vrouw niets voor je doet. Doe ik het wel." 

Ella keek me boos aan en diep in dr ogen zag ik dat ze beledigd was. Nog voor ik iets kon zeggen liep ze de kamer uit. Ik keek mn moeder een beetje boos aan en zei haar dat ik niet begrijp waarom ze zo tegen ella doet.

Ma: ik spreek gewoon de waarheid. Ze weet waarschijnlijk niet eens dat je nu 3 medicijnen moet innemen.

Ik: mama probeer haar alsjeblieft te leren kennen en je zult zien dat ze geweldig is. Ze is aardig. Zorgt altijd meer voor andere mensen dan zichzelf, ze kan heerlijk koken en ze is een geweldige moeder voor dua...

"En ze is altijd meer met andere mannen dan met jou" zei ze voor ik  mn verhaal kon afmaken.

Ik: als je het over lotfi hebt mama...die is de zoon van je beste en waarschijnlijk ook enigste vriendin en mijn dada. Plus vergeet niet dat ze elkaar al veel langer kennen dan je denkt.