Tajemnica, która obciąża dwa serca. A wszystko po to, aby przeznaczenie dokonało się zgodnie z planem. Ile będzie musiała poświęcić Usagi, aby stać się Nową Królową Serenity? Jednak czy Kryształowe Tokio jest tak idealne, jak im przedstawiono? Czy b...
Młoda dziewczyna potrzebuje trochę czasu, by znaleźć mężczyznę na całe życie. To jej nie przeszkadza wychodzić tymczasem za mąż.
– Sidonie Gabrielle Colette
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Przeszłość
– Ślub?! – krzyknęły zaskoczone dziewczyny. To dopiero była nowina. Wiedziały, że po powrocie Mamoru, gołąbeczki nie będą mogli się sobą nacieszyć, ale żeby tak od razu pchać się na ślubny kobierzec?
– Usagi, ale ty masz dopiero szesnaście lat – powiedziała rozsądna Ami, ale zaraz się zreflektowała, nie chcąc, aby źle ją zrozumiano. – To nie tak, że nie popieram waszego szczęścia, ale teraz najważniejsza szkoła. Jeszcze zdążycie wziąć ślub.
– Powinniście się jeszcze wyszumieć – stwierdziła Minako, ale prawie od razu zaśmiała się szczerym śmiechem. – Przyznaj, droga przyjaciółko, że chcesz przymierzyć suknię ślubną.
– Albo boi się, że jakaś dziunia jej go sprzątnie sprzed nosa – dodała złośliwie Rei.
– Myślałam, że się ucieszycie! – wykrzyknęła Usagi, wybuchając niespodziewanie szlochem. – Myślałam, że mam w was oparcie, a wy się ze mnie śmiejecie i obrażacie!
– Widzicie, co narobiłyście? – zdenerwowała się Mako, wyciągając do przyjaciółki swoje długie ramiona, aby ją przytulić. – Nie płacz. Cokolwiek postanowisz, jesteśmy z tobą.
Po chwili Usagi się uspokoiła. Wycierając zapłakane oczy, spojrzała na zasmucone przyjaciółki.
– Wiem, że nasza decyzja was zaskoczyła, ale nie ma różnicy, kiedy weźmiemy ślub czy teraz czy za kilka lat. I tak mieliśmy to zrobić, więc po co przeciągać to w nieskończoność? – tłumaczyła spokojnie Usagi, zaskakując przyjaciółki tą nagłą przemianą z roztrzepanej nastolatki w poważną osobę. Może powrót Mamoru tak ją odmienił?
– Nie wyglądasz na szczęśliwą – stwierdziła Rei, lustrując dokładnie twarz blondynki.
– Czeka nas jeszcze rozmowa z rodzicami – odparła markotnie dziewczyna. – Nie będą zachwyceni.
– Nie rozumiem, skąd ten pośpiech? – drążyła dalej Rei. Nie chciała dręczyć przyjaciółki, ale miały dopiero po szesnaście lat. W tym wieku myśli się raczej o zabawie i martwi się egzaminami, a nie o tak poważnej sprawie jak ślub.
– Jestem w ciąży – szepnęła zawstydzona Usagi.
Na jej słowa zapadło milczenie. Informacja była naprawdę powalająca. Żadna nie potrafiła nic mądrego powiedzieć. Każda miała w tej chwili pustkę w głowie. Chciały pocieszyć przyjaciółkę, powiedzieć, że wszystko będzie dobrze, ale wizja zmiany pieluch w tak młodym wieku była piorunująca.
