Shoot for the Moon [Completed]

Special Chapter 04: Once in a Lifetime

Special Chapter 04: Once in a Lifetime

"UHM, ahhh," I said when I felt Ricci's lips on my neck and his hand is touching me down there. Wala kaming kahit na anong suot na dalawa at tanging kumot lang ang bumabalot sa amin.

"Inaantok pa ako," sabi ko pa.

Alam kong umaga na dahil tumatama na ang sikat ng araw sa mga mata ko pero inaantok pa talaga ako. I didn't know kung anong oras na ako nakatulog dahil sa lalaki na 'to and ito na naman siya, parang hindi napapagod. Magdamag na kaming magkasiping at ito na naman siya at gusto na naman niya.

"It's okay. You don't have to wake up. I'll be quick," saad niya at naramdaman kong pumatong na siya sa akin. I felt his manhood as it slid inside me, thrusting me so hard kaya naman napadilat ako, and there I saw a handsome man smirking at me habang gumagalaw siya sa ibabaw ko.

"Good morning," he said then kissed my lips. D*mn! I always woke up with this. What a nice way to start the morning and June 11 na, kaya happiest birthday sa akin. Parehas kaming nakarating sa rurok ng kaligayahan, at totoong maligaya ako dahil kay Ricci.

Mabuti na lang at may sarili nang room si Aki. Sabi niya ay big boy na raw siya kaya dapat may sariling room na siya. I guess na- brainwash na naman siya ni Blaze kaya all of a sudden gusto na niya ng sariling room niya, pero may mga time pa rin naman na gusto niyang nasa gitna namin siya ni Ricci natutulog.

"Aki, let's go, male-late na si Daddy mo sa game," sabi ko bago kinuha 'yong kamay ni Aki dahil medyo na-distract na naman siya sa cell phone niya. Kay Ricci lang naman kasi siya sobrang takot na isang sitsit lang nito ay hihinto na siya agad.

"Bye, Ma, Pa. Una na po kami," paalam ko sa mga magulang ko at humalik sa mga pisngi nila bago kami lumabas ni Aki. Ricci's waiting for us in the car.

May game kasi siya ngayon and he wanted us to watch him, then after that, he said that we would eat out together. Nag- celebrate na kasi kami kagabi kasama sina Mama. Sinalubong namin 'yong birthday ko kaya sa araw na ito, simple lunch or dinner na lang din ang gusto ko para sa amin.

"Let's go," I said pagkapasok ko sa passenger seat after kong iupo si Aki sa back seat. Tumingin ako kay Ricci. I find it weird nang makita ko na nakatitig siya sa akin habang nakangiti.

"Why?" I asked him. He's smiling as if he's really amused or baka naman may dumi sa mukha ko?

"Your dress suits you," he said kaya napatingin ako sa suot ko. I was wearing a yellow puff sleeve dress na nabili ko online. Simple lang naman, and I really like yellow.

"I love you," sabi niya pa before he started the engine.

I bit my lower lip at iniwas na lang ang tingin ko kasi namumula na naman ako. I just turned 25, pero bakit ganito pa rin ako kiligin sa kanya? Baka nakalilimutan kong mas bata siya sa akin ng isang taon?

***

"GOOD luck, Daddy! Win! Win!" sigaw ni Aki kay Ricci nang tinawag na ito para sa first five. We're sitting on the ringside kaya naman sobrang lapit namin. This makes Aki more excited to watch the game habang ako, ninenerbyos nang sobra. It's just a game pero kinakabahan talaga ako every time maglalaro si Ricci, of course I always want him to win.

"When did I ever lose?" tanong ni Ricci sa kanya. He even bent his knees para mapantayan ito. Ang yabang talaga.

"Never, sir!" Aki answered 'tapos nagkamay sila. I was surprised when they do the same handshake na ginagawa nina Ricci at Juan kapag nagkikita sila. Paano nakabisado ni Aki 'yon? Ilang beses ko nang nakita na ginawa nina Ricci at Juan iyon pero hindi ko pa rin ma-gets kung paano nila iyon ginagawa. Ang talino talaga ng anak ko.