Anna i Wiktor na sygnale

47. liścik

Anna do końca dyżuru była roztargniona i nieobecna. Myślała o sobie i Wiktorze, postanowiła, że przez jakiś czas nie będzie w ogóle z nim rozmawiać. Ustaliła, że co jakieś dwa, trzy dni nie będzie sypiać w domu, ponieważ chcę sprawdzić czy Wiktor coś zauważy. Tak jak ustaliła tak robiła przez kolejny miesiąc. Teraz małżonkowie nie rozmawiali ze sobą w ogóle. Anna była coraz bardziej załamana, tym co się dzieje w jej małżeństwie. Tenskniła za Wiktorem, a on nawet tego nie widział. W ostatnim czasie Wiktor totalnie olewał Anne do tego stopnia, że wchodząc do domu nawet część nie mówił tylko szedł spać.
Tego dnia Anna weszła na bazę ubrana w piękną kwiatowa sukienkę i czarne szpilki. Wiktor siedział na kanapie i przeglądał coś na telefonie. Anna podeszła do swojej szafki, a z niej wyleciała koperta z napiskiem "Dla pięknej pani doktor Anny Reiter". Podniosła ją z podłogi usiadła na krześle i zaczęła czytać liścik

Dzień dobry
Pani Anno bardzo dziękuję za uratowanie mojej mamy. Jest pani bardzo piękną kobietą i pewnie ma pani pełno adoratorów. Zauważyłem na pani palcu pierścionek i obrączkę, więc wnioskuje, że jest pani mężatką.  Mąż pewnie jest o panią zazdrosny, pewnie jest w pani zakochany po uszy. W pani można się zakochać od pierwszego wejrzenia, głupio mi się przyznać, ale ja się w pani zauroczyłem. Wiem nie mam u pani szans, ale chcę żeby pani wiedziała, że promieniuje od pani bardzo pozytywna energia. Pani mąż ma szczęście, że panią spotkał.
                                         Pozdrawiam
                                               L . K

Anne bardzo wzruszył list jaki dostała, spojrzała na Wiktora, który nie zwracał na nią uwagi. Poszła się przebrać, gdy już wruciła w bazie byli już wtedy wszyscy, Anna usiadła po drugie stronie kanapy, żeby być jak najdalej od Wiktora. Po dwudziestu minutach z radia Anny wydobył się głos Adama.

*******************

Trochę krótki rozdział, ale chyba mi wybaczycie?

Do następnego rozdziału