Nothing More, Nothing Less

47

Chapter 47: Nothing lasts forever

~~~~~

KODE

(KINABUKASAN)

Nagising na lang ako na nasa kama na 'ko. Napahawak ako sa saking ulo nang maalala ang nangyari kagabi. Wait.... How did I get here? Umupo ako sa kama at inalala ang nangyari. Nanlaki ang mata ko na baka nandito siya.

Echo's here?

Agad akong tumayo at lumabas tsaka siya hinanap. Bumagsak ang balikat ko ng wala akong nakita ni anino niya o bagay na nagsasabing nandito nga siya.

Am I just hallucinating?

I laughed to myself. "Baka." tinuktukan ko ang ulo.

Damn it, sa sobrang pagka-miss ko sa kanya ay nag ha-hallucinate na ako na pumunta siya dito. Napailing na lang at napabuntong hininga. Maghahanda na lang ako sa pagpasok. Akmang papasok ako sa cr ng tumunog ang phone ko. Mabilis akong tumakbo at kinuha ito nagbabaka sakaling si Echo ang natawag pero bumagsak ang balikat ko ng makitang si Grandpa ito. I tsked.

Inis ko itong sinagot. "What again?"

["You really need to listen to me--"]

"Ayoko. How many times do I have to say that I'm fine!"

["Midnight, this is for your own good----"]

"Own good my ass. Ayoko nga and that's final!"

Pinatayan ko ito ng tawag at dahil sa inis nahagis ko ang phone sa kama. He's always saying na may sakit ako, but I know myself better. Wala akong sakit.

I knew his scheme, sinasabi niya lang na may sakit ako para isama ako sa ibang bansa para ano? Para maging sunod-sunuran sa kanya? Tsk. I won't believe him kahit anong mangyari. I won't fall for his evil schemes.

(SCHOOL)

MALAPIT ng mag-time nang pumasok ako. Pagkapasok na pagkapasok ko ay siya agad ang hinanap ng mata ko. Natigilan ako ng panandalian ng makitang wala siya na siya sa tabing upuan ko.

He changed his seat.

I bit my inner cheek before I started to walked like I'm not affected at all.

"May iba ngayon kay Idol..."

"She's so scary!"

"Mukhang may LQ sila..."

"Sheez! Nakakatakot."

Saktong pag-upo ko ay pumasok na ang Prof namin na agad naman nagturo. I looked at him. Sana may unahan na siya katabi ang isang babae.

Tsk.

I clenched my fist and looked down to my empty notes. Fuck! Can someone tell me what did I do?

Parang noong nakaraan lang ay ang saya saya namin. Pero sa isang iglap, nagbago na lang ang lahat. Bakit naging ganito kami bigla?

Kinuha ko ang phone ko at tiningnan kung nag-reply na siya sa mga text ko. I sighed. Kahit ni-isang reply man lang wala siyang binigay.

To: My Clumtie
Do we have a problem?

Tumingin ako sa kanya na mukhang nakuha na ang text. Nakita kong tumungo ito. Agad na nalipat ang tingin ko ng mag-vibrate ang phone ko.

From: My Clumtie
Wala.

Agad akong nagtipa ng reply. Is he serious? Wala?

To: My Clumtie
Then, why are you avoiding me?