Nothing More, Nothing Less

55

Chapter 55: Heart & Beat

~~~~~

ECHO

Sobrang lakas ng tibok ng puso ko at kunti na lang tutulo na ang luha ko. Damn. At last....

I saw you.

Sobra-sobra ang nararamdaman ko ngayon. Hindi ko alam kung maniniwala ba ako sa nakikita ko. Dahan-dahan kong inangat ang kamay ko upang hawakan ang mukha niya.

She smiled. "Long time no see, Echo."

Doon tuluyang tumulo ang luha ko matapos marinig at mahawakan ko ang mukha niya.

"K-kode..." I called her and quickly hugged her tight. Damn. I miss her. I miss her so much.

"You're back. Damn. Am I hallucinating?" I heard she chuckles and hugged me back.

"You're still a cry baby, clumtie." I smiled as I heard that word.

Clumtie....

Napatigil kami parehas ng biglang namatay-matay ang ilaw at tumigil ang elevator.

"Damn, we're stuck." sambit niya.

Umalis ako sa yakap sa kanya nang nakaramdam ng hiya. Ramdam kong namumula na naman ang buong mukha ko at tainga na siya lang ang nakakagawa. Marahang kong pinunasan ang luha ko.

Kinalma ko ang sarili ko at kinuha ang phone para tumawag sa 911. Ngunit pigilan niya ako, napatulala na lang ako sa kamay niyang nakahawak sa kamay ko. Nakaramdam ako ng kiliti sa tiyan at parang kuryente ng hawakan niya ito.

"W-why?"

"It's useless,"

"Huh?"

"Dummy, no signal."

Napatango ako ng ma-gets ang sinasabi niya. Oo nga pala. Madalas walang signal kapag nai-stuck ka sa elevator. Huminga ako ng malalim. Shet! Sana hindi kami magtagal dito. Baka.... baka kasi atakihin ako ng hika.

Umupo siya lapag kaya napatingin ako sa kanya. Umangat ang tingin nito sa'kin. "Sit. The only thing we can do now is to wait."

Para naman akong aso na agad na sumunod sa utos ng amo nito. Sumulyap ako sa kanya at ngayon ay hinahawakan nito ang kanyang tainga.

"Are you okay?" I asked. Tumingin naman ito sa'kin.

"Pardon?" Eh? Kumunot ang noo ko sa sinabi nito. Hindi ba niya ako narinig?

"Are you okay?" ulit ko.

"Oh..." she gave me a small smile before she nodded.

"Yes." I tilted my head. I feel like there's something wrong about her. "How 'bout you?"

"Ayos lang." Tumango ito at sinubsob ang mukha sa tuhod niya.

"Can I ask?"

"Nagtatanong kana e." napakamot naman ako sa pisngi at napanguso.

"Bakit ka may suot na salamin?" tanong ko. Napatigil naman ito at hinawakan ang salamin.

"New style," She answered.

I nodded. "Ah, I see. Bagay sa'yo."

"I'm just kidding. I have poor eyesight now." I was stunned when I heard it.

"Eh?" Anong ibigsabihin niya?

"Because of the accident before."
Napatungo ako at umiwas ng tingin.

"How have you been all this years?" tanong niya.

"I have a restaurant now. May ilang branch na rin sa iba't ibang lugar. Nakapagpatayo na rin ako ng bahay namin at napag-aaral ko na si Elli sa paaralan na gusto niya."