Nothing More, Nothing Less

27

Chapter 27: Pissed

~~~~~

"Bitch! May announcement si Coach. Mamaya na ang landi!" Zia interrupts, that is why my smile faded. Tsk.

I looked behind and glared at her. "What? Right now?!"

"Yes! Kaya tara na!" Zia said and walked away.

I pouted and looked at Echo behind me. I gave him a faint smile with my apologizing eyes.

"I guess, let's call it a day." I sadly said. Sayang, I want to have dinner with him pa naman. Tsk. Panira talaga si Zia.

"Midnight Kode Mizuki!" Zia shouted. Tsk, this troublemaker shit. Aish.

"I'm coming!" I shouted back and looked at Echo.

Tumango ako bilang paalam, bago tumalikod nakita ko pang may sasabihin ata ito pero humabol na ako kay Zia. Ayoko naman ma-late, demonyo pa naman Captain namin. Nang nakarating ako ay late na talaga. Malay ko ba.

Pagkapasok na pagkapasok ko pa lang sa loob ng Court ay masamang tingin ang sumalubong sa'kin galing sa demonyo naming Captain na walang iba kundi si Zhoey. I gave her my innocent smile and a peace sign. Lumapit na lang ako sa kanila at tumabi kay Zia na katabi si Zhoey.

"You're late." sambit ni Captain mons-- este Zhoey.

Binigyan naman ako ni Zia ng mapang-asar na mukha kaya siniko ko ito. Mang-aasar pa nga ampota.

"It's better to be late than never." I said and smiled. Then, she just looked at me with her cold eyes.

"Yan kasi, inuuna landi. Pasalamat ka wala pa si Coach, tsk, tsk." Zia mocked.

"Shut up." I said, and she just chuckles. I'm so pissed right now.

"Mizuki. Later. 10 laps." Zhoey whispered kaya napa awang na lang ang labi ko.

Argh! Malas!

Hindi na lang ako nagsalita, saktong pasok naman ni Coach Fei kaya umayos kami ng tayo at binati siya.

"Kumpleto na ba ang lahat?" tanong nito samin.

"Yes, Coach." tumango si Coach at tumingin sa papel na hawak niya.

"I called you all here because tomorrow we will have visitors. They are from Del Fuego University Students. Magkakaroon ng practice game at dito iyon magaganap." paliwanag ni Coach kaya naman agad na nagbulungan ang mga ka-team namin.

"Practice game?" takang tanong ni Zia.

"Yes, it's a game between all the basketball players on our campus. Sa umaga ang boys basketball team lalaro at sa hapon naman ay kayo. Do you all understand?"

Napatango-tango ako. So, that's why Zeiron and Haven are here earlier.

"Yes, Coach!" sagot nilang lahat.

"May tanong? Clarification?" tanong pa nito samin.

"May klase po ba bukas?" tanong ni Nixie.

Hindi siya katangkaran pero maliksi at mabilis ang kamay niya sa laro. Kaya huwag niyong minalaliit ang babaeng 'yun kahit maliit na siya. Siga kasi 'yan at medyo pasaway rin.

"Ms. Nixie Villarreal napakaganda ng iyong tanong." sarcastic na sabi ni Coach kaya napatawa ang ilan. Napakamot naman sa ulo si Nixie. "But to answer your question, Wala. Walang klase buong maghapon." Sabi nito kaya nagsaya naman nag-ingay na naman sila.

"Yes!" sambit ni Zia. Kami lang ata ni Zhoey ang hindi nagsasaya dahil walang pasok.

"Pero dahil sasalang kayo sa laro magpa-practice kayo sa umaga." sambit ni Coach kaya nawala ang saya sa mukha nila. Pfff!!