Nothing More, Nothing Less

42

Chapter 42: Gangmates

~~~~~

“I'm an Ex gangster.”

*Silence*

“Shit! Totoo?!” gulat na gulat na tanong ni Zia, tumango ako dito.

Pinagmasdan ko ulit ang mga reaksyon nila. Gulat pa rin si Zia, amazed naman ang mababasa sa mata ni Twili at blanko lang ang reasyon ni Kode.

“Oh my god!” Gulat na sabi ni Twili habang nakahawak sa bibig.

“Hindi kayo galit? or takot?” mahina kong tanong.

“No, gangsters are cool! I don't know that I have a gangster friend already!” Said by Twili then she giggled.

Eh?

“Correction ex gangster na. But the heck? Hindi halata sa itsura mo, nerdy!” Zia said.

Napakapit naman ako sa batok ko. Uh... How should I say this?

“I'm not really a nerd, Zia.” I said and chuckles.

“But..... how? Bakit ngayon mo lang sinabi samin?” Tanong ni Twili.

Napaiwas naman ako nang tingin sa tanong na iyon at tumama ang tingin ko kay Kode na tahimik lang na nakatingin pala sa akin. Is she mad?

“Kasi kagabi lang bumalik mga ala-ala ko?”

Napatigil naman sila at takang tumingin sa akin.

“What do you mean?” Kode spoke.

“When I was fifteen, nasama ako sa isang aksidente. And that cause me to have an a selected amnesia and poor eye sight.” I answered.

Twili and Zia gasped.

“What accident?”

“Car accident. Nabangga yung sinasakyan kong jeep noong pauwi ako galing school.”

“That was tragic,” Tumango naman si Zia bilang pagsang-ayon sa sinabi ni Twili.

“But I still cannot imagine you being a gangster! Sheez. Hindi ako naniniwala!” Sabi pa ni Zia at nag-cross arm.

Luh, akala ko naniniwala na.

“I believe him, in fact I already saw him beating someone. Not just once but twice.” Nagsalita ulit si Kode na parang proud na proud sa sinabi niya.

“Uy, bitch. Nandyan ka pa pala.... Ang tahimik mo kasi! Tsk!” Zia muttered kaya sinamaan ito ng tingin ni Kode. Napatingin ako kay Kode at napangiti na lang.

“Anong name ng gang mo?” biglang tanong ni Twili mukhang interesado talaga siya.

Magsasalita na sana ako ng biglang tumunog ang bell hudyat na magsisimula na ang klase. Nagkatinginan kaming apat at madaling tumayo para lumabas ng Cafeteria. At lakad takbong pumunta sa mga room namin.

~••~

KODE

“Acho!” Who the heck is talking behind my back?

“Are you okay?” Oh, it's my Clumtie hehe.

“Uhuh,” I answered and leaned on his shoulder.

Late na kaming pinauwi ng aming Prof kaya sa bus na kami nakasakay ngayon. Where's Vinary? Pinapaayos ko kasi may sira nung dumating sa condo ko kaya commute ako ngayong araw, tsk.