07

9 3 0
                                        

Chapter 7: Handkerchief

~~~~~

“TWIN?” Twilight said with her teary eyes.

Both Zia and Echo were stunned because of what they've heard. They can't believe what was happening right now, simple as that.

“Long time no see.” sambit nito kay Twilight at ngumiti na hindi umabot mata pero totoo ang ngiting 'yun.

Twilight gasped at napakapit sa bibig. Totoo! Totoo ngang nakikita niya ang kakambal niyang matagal na niyang hindi nakikita. It's been 11 years since they last saw each other kaya hindi mapigilan ni Twilight na umiyak.

“Midnight!” sigaw ni Twilight at mabilis na tumakbo at yumakap sa kakambal na nakabuka ang kamay at hinihintay ang yakap niya.

That moment they hug each other, Twilight immediately sobbed. At last, nayakap na rin niya ang kanyang kakambal.

‘She's still a cry baby.’ Midnight thought.

Midnight chuckles and patted Twilight back. She misses her twin so much even though she's hurt. She can't deny the fact that her twin is now hugging her and it feels so good.

“I miss you, I miss you so much. And I'm sorry.” Twilight said while sobbing.

Midnight was stunned and shook her head bago siya kumalas sa yakap. Pinahid niya ang luha sa mga pisngi ng kanyang kakambal bago siya umatras. Habang sina Echo at Zia naman ay pinapanood lang ang bawat galaw ng dalawang tao na nasa harapan nila.

“Go home.” Midnight said. Umiling naman si Twilight.

“Let's go home, Midnight.” Twilight, plead, but Midnight just shook her head.

“Mommy is waiting for us.... please.” Twilight begged, umiwas naman ng tingin si Midnight.

“She's waiting for you." She paused.  "Only you. okay?"

"No—"

"Just d*mn go.” Midnight cut her off.

“No! We are family, don't say that she's only waiting for me.” Twilight said with her teary eyes.

Midnight stared at her coldly. She doesn't believe in family now. She lost her hope for them to be together again. She's done and has enough.

“I have my own life now, Twilight. You have your own family now, and I'm not part of that family. Yes, we're twins, but that was before.” Midnight said coldly that break Twilight heart and burst into tears.

Sina Echo at Zia naman ay nasaktan rin sa nakinig nila. Buti na lang kaunti na lang ang dumadaan sa may pwesto nila. Kundi magiging live drama ang mangyayari.

Midnight sighed and continued what she was going to say. “Don't worry, I will still be your twin if that's what you want. But please... Don't f*ck*n' force me to be one of your family.” Lalong naiyak si Twilight sa sinabi ng kakambal niya. Masakit pero naiintindihan niya ito.

“Midni---” Twilight was cut off because Midnight talks.

“Call me, Kode.” Kode said. Wala naman nagawa si Twilight kundi tumango.

Kode looks at Zia. “B*tch, let's go.” sambit ni Kode at tumalikod na.

Natauhan naman si Zia at agad na sumunod sa kaibigan niya. Kaya ngayon naiwan sina Echo at Twilight sa isang tabi. Nabalik sa reyalidad si Echo ng humikbi si Twilight. Mabilis niyang nilapitan ang kanyang best friend at niyakap. At doon inilabas lahat ni Twilight ang lahat ng iyak niya.

“Shh... Tahan na.” pagpapatahan ni Echo sa kaibigan.

‘Nakakagulat ang nangyari ngayon. Pero yung twin ni Twili..... Ang sakit ng mga sinabi niya tagos sa bones ko ang sakit at halatang malalim ang pinaghuhugutan. Na-curious tuloy ako kung ano yung past nila at bakit nagkahiwalay sila?’ Echo thought.

Nothing More, Nothing Less Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon