Nothing More, Nothing Less

44

Chapter 44: Pessimist Guts

~~~~~

Nasa kanyang kotse ako ngayon. Hinihintay siya. Tumigil kasi ito sa kalagitnaan ng byahe sa isang convenience store. May bibilhin raw ang Gago.

Why do I feel so good right now? Dahil ba sa wakas nalaman ko rin ang totoo? Napatingin ako sa kanya na; na kakapasok lang sa kotse at may dala itong isang paper bag. Agad akong umiwas ng tingin nang tumingin ito sa akin.

I heard he sighed. "Let me treat your wounds."

Hindi ako gumalaw o nagsalita. Nagulat na lang ako ng hawakan nito ang kamay ko at sinimulang gamutin ang ilang mga gasgas. Hinayaan ko na lang siya. Napakagat ako sa labi ng maramdaman ang hapdi. Shit!

"Stop doing that." He uttered kaya napaangat ako ng tingin sa kanya at doon ko lang napansin na ang lapit na pala namin sa isa't isa.

"I might can't hold back and..." Sabi nito at bumaba ang tingin sa labi ko."Kiss you all night."

*Blush*

Ba't ang init? May aircon naman ah.
Psh, pa-fall at malandi pa rin talaga siya hanggang ngayon. Bwisit na playboy.

"Gago ka talaga!" inis kong sabi. Tumawa naman ito. Napatigil ako, ngayon ko lang ulit siya nakitang tumawa.

"I'm just joking, But it's really tempting me. So, stop doing it. I respect you." He murmured bago kuhain ang kabilang kamay ko at ginamot na rin ang ilang gasgas at sugat galing sa pagsemplang ko.

*Heartbeats*

"There," He proudly said habang malaki ang ngiting nakatingin sa'kin.

I miss him.... No! Hindi! Nakakainis siya. Pa- fall!

Ngumiti ito sa akin at ginulo ang buhok ko bago niya buhayin ang makina ng sasakyan at mag-drive na ulit. Pasimple naman akong napakapit sa bandang puso ko.

Tanginang puso ito.

"I'm really sorry about everything we've done. And I know you're still mad at me." Sambit nito nang tumigil na kami sa tapat ng bahay namin.

I tsked. "Buti alam mo, gago."

"Can you stop saying gago? I have a name, Zia." inis na sabi nito.

"Tinatanong ko ba?" pambabara ko sa kanya.

"Fuck!" I smirked bago lumabas ng kotse at pumasok na sa loob.

Natigilan ako nang magsalita ito; ngayon ay nasa labas na pala ng kotse niya.

"Zia.... Can we be still friends? Kahit hanggang doon lang. Can we?"

I bite my lower lip bago siya harapin. I saw that he is sincere. Can we? Really? Friends? Tumalikod ako at nagsimulang maglakad na papasok sa aming gate.

"B-bahala ka!" Sabi ko bago ako tuluyang pumasok sa loob at isara ang gate.

"Shit! Yes! Hell yes!" I heard he screamed.

I tsked and shook my head bago maglakad papasok sa mansion. Akala naman niya sinagot na siya ng nililigawan niya sa pagsigaw. Makasigaw naman e, parang ulol.

Akmang bubuksan ko ang pinto ng bahay namin ng matigilan ako ng may marinig.

"What?!"

"At talagang iiwan mo kami?!"

"Yes! Ayaw ko na! I already told you, I don't love you anymore."

"Bullshit! So, paano kami? Paano kami ng anak mo?!"