မောင့် လက်တစ်ကမ်းအလို(Love, beyond)

Part 15 Zawgyi

အင္းေလး၏မနက္ခင္းသည္ ျဖဴစင္မႈအျပည့္ျဖင့္ ႏႈိးထလာေသာ ကေလးငယ္လို သစ္လြင္လန္းဆန္းလ်က္ရွိသည္။ မိုးသည္းထန္စြာ ႐ြာသြန္းၿပီးေနာက္ တိမ္တိုက္ေတြဟာလည္း ပို၍ၾကည္စင္ေတာက္ပလို႔ေနၿပီး တေန႔တာကို ေကာင္းႏိုးရာရာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္အျပည့္ျဖင့္ အစျပဳၾကရျပန္၏။ အင္းေရျပင္က်ယ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္သြားသည့္ ေလွတစ္စီးမွာေတာ့ ဆြမ္းခံထြက္လာသည့္ ကိုယ္ရင္ေလးမ်ားကို တင္ေဆာင္ထားၿပီးအနားမွာ ကိုယ္ပိုင္အိမ္စီးေလွငယ္ အသီးသီးျဖင့္ ဆြမ္းေလာင္းေနၾကသည့္ အင္းသားတို႔ရဲ႕ သဒၵါတရားကလည္း ထက္သန္မႈၾကည္စင္စြာ။ ထို႔အတူ ကိုရင္ေလး တီးလိုက္သည့္ ေၾကးစည္သံကလည္း နားဝင္ခ်ိဳလွပါသည္။

အနည္းငယ္ ေနျမင့္လာသည္ႏွင့္ ေဖာင္ေတာ္ႀကီးဘုရားဆီသို႔ ေဈးေရာင္းထြက္ၾကမည့္ အင္းဆားသူတို႔ကအင္းခေမာက္ကိုယ္စီ၊ ခ်ည္လက္ရွည္ျဖင့္ မိမိတို႔ကုန္ပစၥည္းမ်ားကို သယ္ေဆာင္လို႔ ထြက္ခြာသြားၾက၏။ ဒီအခ်ိန္ဆို ေညာင္ေ႐ႊေဈးျပန္ေတြလည္း ေရာက္လာေတာ့မည္။ ေဈးႀကီးေန႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ အင္းေဒသထြက္ကုန္တို႔ကို ေညာင္ေ႐ႊေဈးမွာ သြားေရာင္းၾကရသည္။ ထိုမွတဖန္ ေညာင္ေ႐ႊေဈးမွ လိုအပ္သည္မ်ား ျပန္လည္ဝယ္ယူလာ၍ အင္းေလးမွာ ျပန္လည္ေရာင္းခ်ျပန္သည္။ သူတို႔မွာ ႏွစ္ျပန္ေဈးသည္မ်ားပင္ ျဖစ္၏။ ခပ္လွမ္းလွမ္းဆီက ေလွခတ္သံေတြ ၾကားေနရၿပီး ေရလုပ္သားတို႔ဟာလည္း ေနမင္းနဲ႔အတူတာဝန္ေက်ဖို႔အတြက္ လုပ္ငန္းစရေလၿပီ။

ကင္းေျခမ်ားေျခေထာက္လို ရႈပ္ေထြးေနသည့္ သစ္တိုင္လုံးေတြ အမ်ားအျပားျဖင့္ တည္ရွိေနေသာ အင္းေလးပုံေဆာင္ ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ေလးရဲ႕ အေရွ႕ကြပ္ျပစ္ေပၚမွာေတာ့ တပ်ဥ္ေခြေလးထိုင္ကာ ၾကာသင္ေနသည့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရွိ၏။ သူ႔မ်က္ႏွာဝိုင္းဝိုင္းေလးက ႏုနယ္ေသးလွေသာ္လည္း ၾကာမွ်င္ထုတ္ေနသည့္ သူ႔လက္ေတြကေတာ့ လက္သည္းခြံေတြအထိ ေဆးဆိုးထားသလို မည္းညစ္လ်က္ရွိသည္။ သူ႔ေပါင္ေပၚမွာက ၾကာအစီးက်ျခင္းမွ ကာကြယ္ရန္အတြက္ ပိတ္စတစ္ခုကိုတင္ထားၿပီး အေရွ႕မွာေတာ့ ၾကာမွ်င္ထုတ္သည့္ စားပြဲခုံပုေလးတစ္လုံးရွိသည္။ ညာဘက္မွာေတာ့ ၾကာမွ်င္မထုတ္ရေသးသည့္ ၾကာ႐ိုးအပုံလိုက္ရွိၿပီး ဘယ္ဘက္မွာေတာ့ အမွ်င္ကုန္သြားသည့္ ၾကာ႐ိုးအပိုင္းျပတ္ကေလးမ်ား ပုံထားလ်က္ရွိ၏။ အမ်ိဳးသမီးငယ္ဟာ အလုပ္လုပ္ေနရင္းမွ အိမ္အတြင္းထဲသို ေခါင္းေလးငွဲ႔ၾကည့္တတ္ေသာ္လည္း မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ အိမ္ေရွ႕ကေန တစ္စုံတစ္ေယာက္ျပန္အလာကိုသာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပုံရသည္။ သူ႔အိမ္ေအာက္မွာေတာ့ ေလွာ္တက္မပါသည့္ ေလွငယ္တစ္စီးကို ေလွကားအစပ္မွာ တြဲခ်ည္လို႔ထား၏။