ရွမ္းအသံထြက္ျဖင့္ဆို ဟိုင္းယဟု ေခၚဆိုေသာ ဟဲယာ႐ြာမ၏ အဓိပၸာယ္မွာ ေဆးဖက္ဝင္အပင္မ်ား ေပါမ်ားေသာ အရပ္ေဒသျဖစ္သည္။ အင္းေလးကန္ႀကီးတြင္း တည္ရွိေသာ ႐ြာႀကီးဗန္းပုံ၊ နန္းပန္႐ြာ၊ ေနာင္ေတာ႐ြာ၊ ဟဲယာ႐ြာမဆိုၿပီး ႐ြာႀကီးေလး႐ြာထဲမွ အိမ္ေျခ ၁၃၀၀ ေက်ာ္ႏွင့္ အထက္တန္းေက်ာင္း ႏွစ္ေက်ာင္းရွိေသာ ႐ြာႀကီးတစ္႐ြာျဖစ္ၿပီး အမ်ားစုက ေငြထည္လုပ္ငန္း၊ ခ်ည္လုပ္ငန္းျဖင့္ အသက္ေမြးၾကၿပီး ေရလုပ္ငန္းလုပ္သူေတာ့ အနည္းငယ္သာရွိ၏။ ဟိုးအရင္ႏွစ္ေတြတုန္းကေတာ့ ဟိုင္းယေရေပၚေဈးမွာ အလြန္စည္းကားနာမည္ႀကီးခဲ့ၿပီး အခုေတာ့ ထိုဓေလ့မွာ ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ့ၿပီဟု ေမာင္ကရွင္းျပသည္။
စဝ္ေမာင္က ေလွကို ကိုယ္တိုင္ေလွာ္ၿပီး ဟိန္းေဇာ္ဦးကို ေနရာစုံ၊ လုပ္ငန္းစုံလိုက္ပို႔ၿပီး ေငြထည္လုပ္ငန္းႏွင့္ ပတ္သက္သမွ်ကို အေသးစိတ္ရွင္းဆို ေျပာျပသလို ဟိန္းေဇာ္ဦးကလည္း သူေတြ႕ျမင္သမွ် အရာရာကို လက္ထဲက ကင္မရာျဖင့္ မလြတ္တမ္း မွတ္တမ္းတင္ေနခဲ့၏။ တစ္ခုထူးဆန္းတာက သူ႔မွတ္တမ္းပုံေတြရဲ႕ တစ္ဝက္ဟာ စဝ္ေမာင္ရဲ႕ပုံေတြသာ ျဖစ္ေနခဲ့ျခင္းပင္။
အင္းရဲ႕အေရွ႕အေနာက္၊ ေတာင္ႏွင့္ေျမာက္ကို ကူးသန္းသြားလာကာ ထိုအင္းထဲမွာသာ ႀကီးျပင္းခဲ့ေသာ စဝ္ေမာင္အတြက္ ေလွေလွာ္သည့္အတတ္က ကြၽမ္းက်င္အဆင့္မွာရွိ၏။ အင္းေလးေရျပင္က်ယ္ႀကီးထဲမွာ စက္ႏွင့္တပ္ေလွာ္သည့္ ေလွရွိသလို အခုလို အိမ္သုံးေလွကေလးေတြမွာေတာ့ အမ်ားစုက ေလွာ္တက္ႏွင့္ေျခေထာက္ကို အသုံးျပဳၿပီး ေလွာ္ၾကသည္။ အင္းေရျပင္က်ယ္နဲ႔ ရွမ္းေတာင္တန္းေတြရဲ႕ အလွၾကားမွာ ေလွေလွာ္ေနသည့္ ေကာင္ေလးရဲ႕ပုံရိပ္ပါ ထပ္ေလာင္းထည့္လိုက္လွ်င္ ဟိန္းေဇာ္ဦး သူ႔ရဲ႕ျမင္ကြင္းကို ရႈမဝႏိုင္ပါဟု အမႊမ္းတင္ခ်င္သည္။
ေမးသိုင္းႀကိဳးေလးတင္းေအာင္ ခ်ည္ၿပီး ဝါးခေမာက္ေစာင္းထားသည့္ စဝ္ေမာင္ကို မၾကာခဏဆိုသလို ေငးၾကည့္ရင္း ခေမာက္ေဆာင္းထားေသာ္လည္း ေခြၽးစေလးေတြ နားထင္စပ္မွာစီးက်လာရင္၊ ေနထိုးတဲ့အခါ စဝ္ေမာင္ရဲ႕မ်က္ခုံးေတြပါ တေျဖးေျဖးခ်င္း လိုက္က်ဳံ႕သြားရင္၊ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေလွေလွာ္ေနသည့္ ေျခေထာက္ေလးကို ေလွႏႈတ္ခမ္းေပၚတင္ၿပီး ရပ္နားလိုက္ရင္၊ အင္းေလးခ်ည္အက်ႌပြပြႀကီး ေလတိုးလို႔ တစ္ဖက္လွန္သြားရင္၊ လႈပ္ရွားမႈတစ္ခုဆီတိုင္းမွာ ပရမ္းပတာ ရင္ခုန္သြားရသည့္ သူ႔အဖို႔ေတာ့ အဲ့ဒီညက အိပ္မက္ေတြ ေမ့မရခဲ့။
ESTÁS LEYENDO
မောင့် လက်တစ်ကမ်းအလို(Love, beyond)
Ficción Generalတကယ်တော့ ချယ်ရီကို တစ်ခါမြတ်နိုးမိရင် တသက်လုံး မြတ်နိုးမပျက်ဖို့ သစ္စာဆိုစရာမလိုပါဘူး။ -ဟိန်း-
