မောင့် လက်တစ်ကမ်းအလို(Love, beyond)

Part 21 Zawgyi

ေမ့ေပ်ာက္ခ်င္ခဲ့တဲ့ေနာက္ေၾကာင္းမွာ မေမ့ခ်င္တဲ့ မင္းပါေနလို႔ ဒီေနာက္ေၾကာင္းကို ေကာင္းတယ္သတ္မွတ္ရမယ္။

..............

ေႏြဟာ ေႏြပီသစြာနဲ႔ပဲ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေရာက္ရွိလာခ်ိန္ ေညာင္ေ႐ႊၿမိဳ႕ရဲ႕ေနရာတိုင္းဟာ တိတ္ဆိတ္ေသာ ေျခာက္ေသြ႕ျခင္းျဖင့္ ဟိန္းေဇာ္ဦးကို ႀကိဳဆိုလ်က္ရွိသည္။ အင္းေလးကန္ေရက်ခ်ိန္မို႔ ခရီးသြားလာသူနည္းၿပီး ေက်ာင္းေတြလည္း ပိတ္သျဖင့္ သာမန္အခ်ိန္ထက္ ပို၍ၿငိမ္သက္ေနေသာ ၿမိဳ႕ငယ္ကေလးကိုၾကည့္ရင္း ဟိန္းေဇာ္ဦး ပိုမိုစိတ္လႈပ္ရွားခဲ့ရ၏။ ကားဂိတ္အထိလာႀကိဳေပးေသာ ကိုႏိုင္က ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေညာင္ေ႐ႊၿမိဳ႕ကိုေရာက္လာသည့္ သူ႔ကို ခ်ီးက်ဴးစကားေတြေျပာေနေသာ္လည္း သူကေတာ့ ဒီအေတာအတြင္း ေမာင္ဘာေတြေျပာင္းလဲသြားလိမ့္မလဲဟုသာ ဆက္တိုက္ေတြးေနခဲ့သျဖင့္ ကိုႏိုင့္စကားေတြကို ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ျပန္ေျဖဆိုခဲ့ျခင္းမရွိ။

ဒီတစ္ႀကိမ္လည္း အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုသာ ျဖစ္ႏိုင္ေပမဲ့ ေငြထည္လုပ္ငန္းႏွင့္ပတ္သက္တာကို ေလ့လာရန္ဟု နာမည္တပ္ၿပီးလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အရင္တစ္ခါကလို လုံးဝဥသုန္ အလိမ္အညာတစ္ခုေတာ့ မဟုတ္ေပ။ စဝ္ေမာင္ကိုယ္တိုင္ ယုံၾကည္လက္ခံႏိုင္ေလာက္မည့္ သက္ေသအေထာက္အထားေတြကိုလည္း စာတိုက္မွတဆင့္ ပို႔ေပးခဲ့ၿပီး ကိုႏိုင္ကိုယ္တိုင္လည္း ဟိန္းေဇာ္ဦးေရးခဲ့သည့္ ေဆာင္းပါးကို ေမာင့္ မိဘေတြလက္ထဲအေရာက္ သြားမိတ္ဆက္ေပးခဲ့ၿပီ မဟုတ္လား။ ေသခ်ာပါတယ္ ေမာင္ သူ႔ကိုႏွင္ထုတ္ခ်င္ရင္ေတာင္ ပထမတစ္ႀကိမ္ကလိုေတာ့ လြယ္ကူေတာ့မည္မဟုတ္။ ထို႔အျပင္ ေမာင့္အနား ေရာက္ဖို႔အတြက္ ခက္ခက္ခဲခဲ ေခါင္းစားေနရေတာ့မည္ မဟုတ္ဘဲ အလြယ္တကူ ခ်ည္းကပ္ႏိုင္ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ႏွစ္လည္မဂၢဇင္းမွာ ေဆာင္းပါးထည့္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ ေတာ္႐ုံအရည္အခ်င္းမ်ိဳးနဲ႔ မရႏိုင္ေပ။ အထူးသျဖင့္ သုတစာေပေတြကို ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ားက တာဝန္ယူေရးသားျခင္းမရွိဘဲ ဆရာ၊ သို႔မဟုတ္ ဆရာမေတြကသာ ေရးသားၾကတာမဟုတ္လား။ တနည္းအားျဖင့္ ဟိန္းေဇာ္ဦး ေရးသားခဲ့သည့္ ေဆာင္းပါးေခါင္းစဥ္ႏွင့္ ေပးပို႔ခဲ့သည့္ ပုံေတြအားလုံးက မရည္႐ြယ္ပါဘူးေျပာရင္ေတာင္ စဝ္ေမာင္ႏွင့္အတူ သုံးလေက်ာ္ေလးလနီးပါး အတူေနၿပီး ေလ့လာခဲ့သည့္ အေတြ႕အႀကဳံေတြမို႔ စာတမ္းျပဳစုထားသလို တိက်ေသခ်ာေနခဲ့ၿပီး အားလုံးက သေဘာက်လက္ခံၾကသည္။ ဟိန္းေဇာ္ဦးကိုယ္တိုင္လည္း ေဆာင္းပါးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆရာေတြေမးသမွ် ေျဖႏိုင္ဖို႔အတြက္ မ်ားျပားလွေသာ အားစိုက္ထုတ္မႈမ်ား ထည့္ခဲ့ရ၏။ အခုဆိုရင္ သူ႔ရဲ႕ႀကိဳးစားမႈေတြက အရာထင္ခဲ့ၿပီမို႔ ေမာင္နဲ႔နီးဖို႔ လက္တစ္ကမ္းသာ လိုပါေတာ့သည္။